Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Έχουμε δρόμο ακόμα
Όλα θα κριθούν στο εσωτερικό: Αναδιανεμητικές πολιτικές ή «επικοινωνιακή διαχείριση»;

του Φραγκίσκου Κουτεντάκη
 
από την εφημερίδα «Αυγή», Φραγκίσκου Κουτεντάκη: Έχουμε δρόμο ακόμα (1.3.2015) 
  
Με την κατάθεση του σχεδίου μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης έκλεισε ο πρώτος κύκλος διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Επί της διαδικασίας, αυτή η μεταβατική συμφωνία ήταν μια προσωρινή διευθέτηση ενός αμοιβαία επείγοντος προβλήματος. Επί της ουσίας, το κείμενο της συμφωνίας συνιστά μια σημαντική τροποποίηση των όρων του ελληνικού προγράμματος, σε βαθμό που να καθιστά αβέβαιη την τύχη των προγενέστερων μνημονιακών δεσμεύσεων. Οι πρώτοι που φρόντισαν να επισημάνουν αυτή την αλλαγή (με κάποια δόση ανησυχίας) ήταν η Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ και ο Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ.
Ας αφήσουμε όμως τους δανειστές με τις ανησυχίες τους κι ας δούμε την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης εξετάζοντας δύο κρίσιμα ερωτήματα: Πρώτον αν η συγκεκριμένη συμφωνία τη δεσμεύει σε βαθμό που να αδυνατεί να υλοποιήσει την πολιτική της και δεύτερον αν ο χρόνος που εξασφάλισε θα της επιτρέψει να διαπραγματευτεί από καλύτερη θέση στους επόμενους μήνες. 
Πηγή: Eurozine - photo: Wiros/flickr.com
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, μια απλή ανάγνωση του κειμένου δείχνει ότι έχει τόση «δημιουργική ασάφεια», ώστε να αφήνει αρκετά περιθώρια στην κυβέρνηση να εφαρμόσει σημαντικό μέρος - αν και όχι το σύνολο- των προγραμματικών της δηλώσεων. Ο βασικός περιορισμός που τίθεται είναι η δυνατότητα χρηματοδότησης των δαπανών. Όμως, αυτός ο περιορισμός υπήρχε ούτως ή άλλως και πριν από τη συμφωνία, γι' αυτό και είχε ήδη ενσωματωθεί στις προεκλογικές εξαγγελίες (για παράδειγμα, οι δαπάνες για την ανθρωπιστική κρίση είχε προβλεφθεί ότι θα καλύπτονταν από αύξηση των εσόδων). Ο πρόσθετος περιορισμός που επιβάλλεται είναι η έγκριση των δανειστών πριν την ανάληψη πρωτοβουλιών από την κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, η άσκηση πολιτικής σε μια σειρά κρίσιμα θέματα θα είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. 
Αυτό μας περνάει στο δεύτερο ερώτημα, δηλαδή στη θέση από την οποία θα διαπραγματεύεται από εδώ και πέρα η ελληνική κυβέρνηση. Από τη μια πλευρά, η παράταση χρόνου εξασφαλίζει μια χαλάρωση του ασφυκτικού πλαισίου που είχαν τεθεί. Από την άλλη μεριά, όμως, οι τέσσερις μήνες είναι πολύ μικρό διάστημα το οποίο η κυβέρνηση θα πρέπει να αξιοποιήσει στο έπακρο, δίνοντας ξεκάθαρα δείγματα γραφής προς όλες τις κατευθύνσεις. Συγκεκριμένα, η διαπραγματευτική ισχύς της κυβέρνησης στο εξωτερικό θα εξαρτηθεί από τις κοινωνικές συμμαχίες που θα διαμορφώσει στο εσωτερικό. Κι αυτό φυσικά δεν είναι θέμα επικοινωνιακής διαχείρισης, αλλά πολιτικής ουσίας. Η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να αναλωθεί σε μάταιες προσπάθειες να τους κρατήσει όλους ευχαριστημένους, αλλά να καθορίσει με σαφήνεια ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χάσουν από τη δική της πολιτική. 
Είναι προφανές ότι η φορολογία αποτελεί προνομιακό πεδίο αναδιανομής και πρέπει να γίνει η απόλυτη προτεραιότητα. Άλλωστε, οι σχετικές αναφορές στο κείμενο της συμφωνίας όχι μόνο δεν εμποδίζουν, αλλά μάλλον ενθαρρύνουν την κυβέρνηση να εφαρμόσει το σύνολο σχεδόν των προγραμματικών της δηλώσεων. Η επιβολή μιας έντονα προοδευτικής κλίμακας, η διαμόρφωση ισχυρού πλαισίου αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και η καθιέρωση του περιουσιολογίου ήταν, έτσι κι αλλιώς, στις προθέσεις της κυβέρνησης. Αυτό που μένει είναι να προχωρήσει στην υλοποίησή τους με ταχύτητα και αποφασιστικότητα.
Giovanni Cocco, Rocco De Benedictis, Fabrizio Gatti, Massimo Sestin

Αν καταφέρει να φέρει σχετικά γρήγορα αποτελέσματα, θα έχει πετύχει διπλά. Αφενός θα αποκαταστήσει το αίσθημα φορολογικής (τουλάχιστον) δικαιοσύνης και αφετέρου θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Όμως η επιτυχία δεν είναι εκ των προτέρων εξασφαλισμένη. Θα υπάρξει αντίδραση που δεν θα προέρχεται από τους δανειστές, αλλά από εγχώρια συμφέροντα. Σε αυτό το μέτωπο, η κυβέρνηση θα πρέπει να εξαντλήσει την αυστηρότητά της και να αποδείξει ότι διαθέτει πραγματικά την πολιτική βούληση να συγκρουστεί με όλους εκείνους που πλούτισαν αρνούμενοι να συμμορφωθούν με τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Είναι ο καλύτερος τρόπος να δικαιώσει τις ελπίδες εκείνων που την εμπιστεύτηκαν.
Ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στις Βιομηχανικές Σχέσεις στο University of Warwick, διδακτορικό στα Οικονομικά της Εργασίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών). Εργάζεται στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. 
   
  

Αρθρα του σχετικά με την εργασία: 
The effect of temporary contracts on job security of permanent workers.
Όψεις υποβάθμισης της ποιότητας εργασίας στην Ελλάδα: Δουλεύοντας περισσότερο και με μεγαλύτερη ανασφάλεια
.
Προσωρινή Απασχόληση: Η ευρωπαϊκή εμπειρία και η ελληνική εξαίρεση.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1968 1989 αειφορία Ανδρέας Παπανδρέου αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική Βαρουφάκης βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Διακινδύνευση Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Θεωρία Συστημάτων Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καντ Καρλ Σμιτ Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Ουκρανία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Axel Honneth Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι