Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Γιόζεφ Ροτ, «Ο ιστός της αράχνης»
Αίμα στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης

του Μάκη Καραγιάννη 

  
Joseph Roth: Ο ιστός της αράχνης, εκδ. Κριτική, μτφρ. Τούλα Σιετή, σελ. 186
   
Joseph και Frederike Roth, Βερολίνο, 1920
(Imagno/Hulton Archive/Getty Images)
Πώς φτάνει ένας άνθρωπος να σηκώσει το τσεκούρι στον αέρα και να σπάσει το κρανίο του συμπολίτη του; Πώς οδηγείται μια κοινωνία στη μισαλλοδοξία και τον φασισμό; Αυτά τα ερωτήματα θέτει ο Γιόζεφ Ροτ,  ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της γερμανόφωνης λογοτεχνίας, που αποτύπωσε με τα  μυθιστορήματά του το πνευματικό κλίμα  της κεντρικής Ευρώπης, την εποχή της πτώσης της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας.  
Γεννημένος από Εβραίους γονείς στη Γαλικία, στο ανατολικό της άκρο, ξεκίνησε ως αντιμοναρχικός και σοσιαλιστής υπογράφοντας άρθρα με το ψευδώνυμο «Κόκκινος Γιόζεφ», αλλά είχε πάντα συμπάθειες στη μεγαλοαστική τάξη. Ενθουσιάστηκε από την «Ομάδα 25», στην οποία ανήκαν ο Μπέρτολτ Μπρεχτ και ο Άλφρεντ Ντέμπλιν, γρήγορα όμως απομακρύνθηκε από αυτήν.  Στη διάρκεια του μεσοπολέμου περιπλανήθηκε ως δημοσιογράφος και ανταποκριτής των εφημερίδων κυρίως στη Βιέννη, το Βερολίνο και το Παρίσι. Στα σαράντα πέντε του, και αφού γράψει τον Θρύλο του Αγίου Πότη, το αλκοόλ θα του δώσει τη χαριστική βολή πεθαίνοντας από κίρρωση ήπατος.
Joseph Roth και Friederike (Friedl) Roth 
στη Νότια Γαλλία, 1925, LBI Photograph Collection
Η νουβέλα Ο ιστός της αράχνης, στην οποία  για πρώτη φορά αναφέρεται με το όνομά του ο Χίτλερ, δημοσιεύτηκε από τις 7 Οκτωβρίου έως τις 6 Νοεμβρίου του 1923 σε συνέχειες στην Arbeiter-Zeitung, επίσημο όργανο των Σοσιαλιστών της Αυστρίας. Στις 8 Νοεμβρίου η πραγματικότητα θα επικυρώσει τη μυθοπλασία με την πρώτη απόπειρα του Χίτλερ για την κατάληψη της εξουσίας, γνωστής και ως «Πραξικόπημα της μπιραρίας», για την οποία καταδικάστηκε σε φυλάκιση λίγων μηνών. 
Ο Τέοντορ Λόζε, κεντρικός ήρωας της νουβέλας, εκφράζει το κλίμα του καιρού του. Ενσαρκώνει τον άνθρωπο της εποχής της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όπου 
«στα κοινοβούλια επιπόλαια άτομα έβγαζαν λόγους... Γυρολόγοι εθνικιστές ρήτορες εμπορεύονταν ηχηρές φράσεις. Οι ξένες γλώσσες ήταν μισητές. Ξένοι φτύνονταν», 
σε μια Ευρώπη με τα χάρτινα λόγια που «βρομούσε και σάπιζε». 
Ο εθνικιστής, δουλικός αλλά φιλόδοξος ήρωας, δειλός και κτηνώδης ταυτόχρονα μέσα στην ασημαντότητά του, θα γίνει χαφιές και  μέλος παρακρατικών οργανώσεων που είχαν στόχο την κατάληψη της εξουσίας. Ο άπληστος Τέοντορ είναι η «νεαρή Ευρώπη», μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προσπαθεί να αποκαταστήσει την πληγωμένη περηφάνια της. Άνεργος,  περιφρονημένος από την οικογένειά του γιατί δεν  έπεσε στο πεδίο της μάχης, είναι αναγκασμένος να κάνει μαθήματα στο γιο του πλούσιου Εβραίου κοσμηματοπώλη Εφρούσι  για να επιβιώσει. Χωρίς όνειρα και με καύσιμο την απογοήτευση, το μίσος για τους Εβραίους και την προσωπική του φιλοδοξία θα διεισδύσει στους κόλπους μιας μυστικής οργάνωσης. Παρελαύνει στους δρόμους και τις πλατείες με τις δικές του ομάδες, προδίδει φίλους και εχθρούς, καταστέλλει απεργίες εργαζομένων, σηκώνει το τσεκούρι στον αέρα για να χτυπήσει τον συνεργάτη του και το αίμα κόκκινο, πηχτό, κολλώδες θα καλύψει τη ζωή του. Στο τέλος ο Τέοντορ Λόζε θα ανέλθει κοινωνικά,  θα κερδίσει την εξουσία και τον πλούτο που αναζητούσε, αλλά θα διαπιστώσει ότι είναι παγιδευμένος στον ιστό της αράχνης που ετοίμαζε για τους άλλους.
Ο Ροτ δείχνει τα χαρίσματα του ταλέντου του από το πρώτο του βιβλίο. Εντυπωσιάζει με τη δύναμη της περιγραφής, με την ακρίβεια στη λεπτομέρεια. Όπως έγραψε και ο ίδιος σε ένα άρθρο
«μόνον τα μικρά πράγματα στη ζωή είναι σημαντικά».
Αναδεικνύει το καίριο με τον αποφθεγματικό χαρακτήρα της γραφής του: «η πείνα προελαύνει εναντίον του κόρου», γράφει για τη σύγκρουση μιας διαδήλωσης εξαθλιωμένων εργατών στους δρόμους του Βερολίνου με τις δυνάμεις του παρακρατικού μηχανισμού, από καλοθρεμμένους φοιτητές με τσιτωμένα μάγουλα και ρόπαλα στα χέρια. Ωστόσο, στην έκβαση διακρίνουμε μια μυθοπλαστική αμηχανία στη διαχείριση της πλοκής. Επίσης, ο κεντρικός ήρωας Τέοντορ που σηκώνει στους ώμους του όλο το βάρος, μας δίνεται εξαρχής δεδομένος και μονοδιάστατος χωρίς ιδιαίτερη εξέλιξη στην πορεία της αφήγησης. Παρ’ όλα αυτά η γοητευτική νουβέλα προδιαγράφει τον μεγάλο πεζογράφο που θα ακολουθήσει με τον Ιώβ και  Το εμβατήριο του Ραντέτσκυ
Πώς αντιμετωπίζει ο μυθιστοριογράφος μια μεγάλη κρίση του καιρού του; Οι περισσότεροι περιμένουν πολλά χρόνια, ώστε να κατακαθίσει ο ορυμαγδός πριν εμποτίσουν την πένα τους στη θολή μελάνη των γεγονότων. Αρκετοί δεν διστάζουν να  ακουμπήσουν το χέρι τους στην καυτή ύλη της σημερινής πραγματικότητας. Ήδη βρισκόμαστε μπροστά σε μια σε μια μεγάλη καμπή της ελληνικής λογοτεχνίας. Στη στροφή από τον μικρόκοσμο της καθημερινότητας  και του εγώ που πλήττει, σε μια ατομικότητα που συνθλίβεται σε συνθήκες κρίσης. 
Οι μεγάλοι πεζογράφοι, όπως ο Μπαλζάκ με τους «Χωριάτες» και ο Γιόζεφ Ροτ, μας έδειξαν ότι προηγούνται της εποχής τους.
Ο Μάκης Καραγιάννης είναι πεζογράφος
 


Homepage Joseph Roth - Wanderer zwischen den Welten
(The New York Review of Books, 22.12.2011)

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1968 1989 αειφορία Ανδρέας Παπανδρέου αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική Βαρουφάκης βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Διακινδύνευση Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Θεωρία Συστημάτων Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καντ Καρλ Σμιτ Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Ουκρανία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Axel Honneth Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι