Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Κόλιν Κράουτς: Η εξασθένηση της Σοσιαλδημοκρατίας και η παρακμή των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων - αλλαγή κοινωνικής διαστρωμάτωσης και πολιτικά λάθη

© Frankfurter Rundschau: Agenda 2010 ist eine Ursache des Niedergangs - συνέντευξη του Colin Crouch στον Michael Hesse, 23.5.2016
  
Τι οδήγησε στην εξασθένηση της γερμανικής - και γενικά της ευρωπαϊκής - Σοσιαλδημοκρατίας? Ο Βρετανός πολιτικός επιστήμονας Colin Crouch μιλά στην Frankfurter Rundschau για το τέλος ενός μεγάλου λαϊκού κόμματος - και γενικά για το τέλος των μεγάλων παραδοσιακών λαϊκών κομμάτων.
  
M.H: Κύριε Κράουτς οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες έχουν πέσει σε κάποιες δημοσκοπήσεις ακόμη και κάτω από το 20 %. Το πολιτικό βάρος τους μειώνεται με αυξανόμενο ρυθμό, όπως και πολλών άλλων ευρωπαϊκών Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Πότε άρχισε η πτώση των Σοσιαλδημοκρατών;
C.C: Η πρώτη αιτία αυτής της μείωσης, που είναι κοινή για το SPD και όλα τα άλλα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, είναι η μείωση της βιομηχανικής εργατικής τάξης, ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης της οικονομίας των υπηρεσιών και του τριτογενούς τομέα. Οι άνθρωποι που εργάζονται σ' αυτούς τους νέους τομείς της οικονομίας δεν έχουν ιδιαίτερα σαφή ταυτότητα. Άλλοτε δίνουν την ψήφο τους στους Σοσιαλδημοκράτες, άλλοτε όχι. Δεν είναι τοποθετημένοι πολιτικά. 
  
Το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του Σρέντερ «Ατζέντα 2010» ήταν αντίδραση στην πτώση των Σοσιαλδημοκρατών ή αιτία της πτώσης τους;
Ήταν και τα δύο! Όπως ο Μπλερ και οι Νέοι Εργατικοί στη Βρετανία, έτσι και το Νέο Κέντρο στη Γερμανία προσπάθησε να διαμορφώσει ένα κόμμα αριστερά του Κέντρου για την εποχή μετά την εργατική τάξη· αυτή η προσπάθεια ήταν μέρος της απάντησης στην πτώση των Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που ήδη είχε αρχίσει. Έπρεπε να κάνουν κάτι, έπρεπε να αντιδράσουν στην πτώση. Ωστόσο, με τις μεταρρυθμίσεις εκείνες προχώρησαν υπερβολικά. Πίστεψαν ότι ο καπιταλισμός και ο ακραίος πλούτος δεν θα μπορούσαν ποτέ πιά να οδηγήσουν σε προβληματικές καταστάσεις[Ως συγκυβερνών κόμμα,] οι Σοσιαλδημοκράτες υιοθέτησαν την πολιτική Hartz IV [για την κοινωνική ασφάλιση και την απασχόληση], η οποία - αν και συνέβαλε στη δημιουργία περισσότερων θέσεων απασχόλησης - ήταν πολύ σκληρή για τους φτωχότερους ανθρώπους. Αυτός είναι ο λόγος που η «Ατζέντα 2010» είναι μια αιτία της περαιτέρω πτώσης των Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία. 
Ψηφιδωτό από το Σπίτι της Πομπηίας VIII
Γιατί οι Σοσιαλδημοκράτες δεν πείθουν πια τους ψηφοφόρους τους;
Ένα μέρος της απάντησης είναι το εξής: επειδή οι παλιοί ψηφοφόροι δεν υπάρχουν πια. Πρέπει να προστεθεί ότι αυτό δεν αφορά μόνον και ειδικά τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες· όπως βλέπετε, έχουν προβλήματα και κόμματα που τοποθετούνται πολιτικά πιό αριστερά, όπως λόγου χάρη η Linke στη Γερμανία. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε ορισμένες σκανδιναβικές χώρες. Όμως στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD) δημιουργεί πρόβλημα το γεγονός ότι ένα μέρος της Linke προέρχεται από το παλιό καθεστωτικό κόμμα της τέως Ανατολικής Γερμανία SED, πράγμα που κατά τη γνώμη του SPD, καθιστά το κόμμα της Linke ακατάλληλο για κυβερνητική συνεργασία. Και αυτό έχει μια άλλη συνέπεια: το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δεν είναι μπορεί πια να παίξει το ρόλο του μεγαλύτερου κόμματος σε μια κυβερνητική συμμαχία. Και έτσι προκύπτει ένα τρίτο πρόβλημα: το να παίζεις το ρόλο του δεύτερου κόμματος σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό, συχνά έχει αποδειχθεί ζημιογόνο. Αυτή τη στιγμή, επιπροστίθεται και ένας άλλος παράγοντας, ο οποίος όμως στη Γερμανία δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί όσο σε πολλές άλλες χώρες, όπως είναι η Γαλλία, η Αγγλία και η Αυστρία: η άνοδος των ξενοφοβικών κομμάτων στις προτιμήσεις κοινωνικών στρωμάτων που παλιά υποστήριζαν τη Σοσιαλδημοκρατία. 
Άουγκουστ Μπέμπελ, πατέρας της γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας
Κατέστρεψε τους Σοσιαλδημοκράτες ο νεοφιλελευθερισμός;
Ακριβώς, μαζί με την εξαφάνιση της παλιάς εργατικής τάξης. Ωστόσο, ίσως ήταν αναγκαία για τους Σοσιαλδημοκράτες μια πολιτική πιό φιλική προς την αγορά, προκειμένου να προσεγγίσουν τα νεοδημιουργούμενα κοινωνικά στρώματα. Διαρκές καθήκον των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων είναι να επεξεργάζονται μια καλή ισορροπία μεταξύ της αγοράς και της κοινωνικής πολιτικής. Αυτό είναι εφικτό πέτρα για πέρα, αλλά δεν είναι εύκολο.
   
Γιατί αντέχει ο νεοφιλελευθερισμός, άν και βαρύνεται με ιστορικές αποτυχίες, όπως του 2008;
Πρώτα απ' όλα, γιατί όλοι πίστεψαν ότι έχουμε φτάσει να εξαρτώμαστε τόσο πολύ από τις τράπεζες, ώστε δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση, παρά μόνον να υποστηρίζουμε ακόμη και την πολιτική που υπηρετεί τις τράπεζες. Επιπλέον, οι νεο-φιλελεύθεροι πολιτεύτηκαν πολύ έξυπνα και άλλαξαν το νόημα της δημοσιονομικής κρίσης μετατρέποντάς την σε κρίση του κράτους πρόνοιας. Αλλά τώρα έχει προστεθεί κάτι νέο. Έχει γίνει για πολλούς ανθρώπους της μόδας, να επικρίνουν τις λεγόμενες ελίτ· όμως αυτοί οι επικριτές επικρίνουν εκ του ασφαλούς και οι δηλώσεις τους αποφεύγουν να θίξουν τις ρίζες του προβλήματος. Αυτού του είδους η κριτική εναντίον των νεοφιλελεύθερων ελίτ συμβαδίζει με την ξενοφοβία και με έναν νέο εθνικισμό.    
Ούλοφ Πάλμε με το γιό του, Μπρούνο Κράϊσκυ, Βίλλυ Μπράντ (1971) 
Η κλασική Σοσιαλδημοκρατία των μεταπολεμικών χρόνων
έθεσε αξεπέραστα μέτρα αξιολόγησης της πολιτικής και των πολιτικών
Μήπως, εκτός των άλλων και γι΄ αυτόν το λόγο, οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν ανάγκη να προχωρήσουν σε μια νέα συζήτηση περί δικαιοσύνης;
Απολύτως. Εμείς οι σοσιαλδημοκράτες πρέπει να πάρουμε και πάλι στα χέρια μας τον κριτικό λόγο για την ανισότητα, πρέπει να τον αποσπάσουμε από την άκρα Δεξιά.
  
Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα, κόμματα όπως των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, να ξαναγίνουν και πάλι
[μεγάλα παραδοσιακά πολυσυσυλλεκτικά] λαϊκά κόμματα;
Πιθανώς δεν θα δούμε ποτέ ξανά μεγάλα λαϊκά κόμματα, ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Συνακόλουθα, αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια μεγάλη οικογένεια αριστερών κομμάτων, συγγενικών με την ευρεία έννοια, αποτελούμενη από Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινους και Κοινωνικο-Φιλελεύθερους, η οποία να μπορεί να σχηματίσει έναν συνασπισμό εναντίον των νεοφιλελεύθερων και των ξενοφοβικών. Το SPD βρίσκεται σε καλύτερη θέση σε σύγκριση με πολλά από τα αδελφά κόμματά του της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, επειδή έχει μια μεγάλη εμπειρία με τέτοιες συμμαχίες. Ωστόσο, η θέση του επίσης πιο δύσκολη, επειδή έχει το πρόβλημα με το κόμμα της Linke, που ήδη αναφέραμε.
Ο Colin Crouch (1944) δίδαξε Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία στο London School of Economics και ήταν καθηγητής Διακυβέρνησης και Δημόσιας Διοίκησης στο Warwick Business School. Σήμερα είναι πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και διδάσκει Κοινωνιολογία στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο. Έγινε παγκοσμίως γνωστός με την έννοια και την ανάλυση της «μετα-δημοκρατίας».

   
Ο Michael Hesse, με έδρα την Κολωνία, γράφει στην για πολιτικά θέματα στην Frankfurter Rundschau.
 
Η πρόσφατη αρθρογραφία του στην Frankfurter Rundschau
   
    
       
    
  

 
  
    
Bernd Hüttner/Christiane Leidinger/Gottfried Oy: Die Mosaik-Linke und ihre Medien (Το Ψηφιδωτό της Αριστεράς και τα Μέσα Ενημέρωσής του) - από το Μehring1 - blog κοινωνικής ανάλυσης του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Enrico Berlinguer (1981):

Enrico Berlinguer (1981):
Η ηθική διάσταση στην κρίση της πολιτικής

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Wolfgang Münchau

Wolfgang Münchau
Ο συντάκτης οικονομικών θεμάτων Βόλφγκανγκ Μύνχάου (Financial Times - Der Spiegel)

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Christopher Lasch

Christopher Lasch
Ο Φρανκφουρτιανός από τη Νεμπράσκα: Δικαιοσύνη & ελπίδα απέναντι στην ιδιοτέλεια των ελίτ

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Βαλκανική Χερσόνησος, η όμορφη

Βαλκανική Χερσόνησος, η όμορφη
Όριο της Ευρώπης, οριακή Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Στον καιρό των τσιγγάνων και της μικρής Μαρίας

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1821 1968 αειφορία αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια Ευρωκομμουνισμός ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καζαντζάκης Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κινηματογράφος Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πολωνία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Ulrike Guérot Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Ισραήλ - Παλαιστίνη: Στο τέλος της γης

Ισραήλ - Παλαιστίνη: Στο τέλος της γης
Νταβίντ Γκρόσμαν: Το πένθος του πατέρα και της Ιστορίας

Κουνκούς ή Δίας, ένας λευκός γάτος απο τη Μοσούλη

Κουνκούς ή Δίας, ένας λευκός γάτος απο τη Μοσούλη
Μια ιστορία προσφυγιάς, στη Λέσβο και στη Νορβηγία

Αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής

Αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής
Erik Stokstad («Science»): New rice variety could feed the planet without warming it

Μανιτάρια, ένα σύγχρονο ελληνικό θαύμα

Μανιτάρια, ένα σύγχρονο ελληνικό θαύμα
Τα μικροκλίματα της Ελλάδας, εξασφαλίζουν μεγάλη βιοποικιλότητα μανιταριών (Βασιλική Χρυσοστομίδου, «Καθημερινή», αναδημοσίευση «Δασαρχείο»)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Οι φλαμουριές ανθίζουν στο Σεράγεβο

Οι φλαμουριές ανθίζουν στο Σεράγεβο
Η λογοτεχνική δημοσιογραφία στα καλύτερά της - Azra Nuhefendić

Jürgen Habermas

Jürgen Habermas
¨Ολα τα κείμενα από το περιοδικό "Blätter für deutsche und internationale Politik"
(pdf, Γερμανικά)

Ρούντι Ντούτσκε, Ραλφ Ντάρεντορφ (Φράϊμπουργκ, 1968 - H «επί της στέγης του αυτοκινήτου συνομιλία»)

Ρούντι Ντούτσκε, Ραλφ Ντάρεντορφ (Φράϊμπουργκ, 1968 - H «επί της στέγης του αυτοκινήτου συνομιλία»)
Ο ήπιος επαναστάτης χωρίς δόγμα με τον φιλελεύθερο υποστηρικτή της κοινωνικής δικαιοσύνης και του Κέϋνς - Υπερβάσεις «φραγμάτων» σε μια εποχή που η Πολιτική γραφόταν με κεφαλαίο «Π»

The Roosevelt Institute

The Roosevelt Institute
Ελεωνόρα και Φραγκλίνος Ρούσβελτ - Πολιτική για καιρούς οικονομικής κρίσης

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ο εκ των υστέρων αποχαιρετισμός στον Λουκάνικο, κατά κόσμον Θόδωρο
(πέθανε τον Μάïο του 2014)

Ο εκ των υστέρων αποχαιρετισμός στον Λουκάνικο, κατά κόσμον Θόδωρο <br>(πέθανε τον Μάïο του 2014)
Ο σκύλος - σύμβολο μιας σκληρής εποχής, η προσωπικότητα του 2011 (Time)

Φιλιά εις τα παιδιά

Φιλιά εις τα παιδιά
Ένα κομμάτι Θεσσαλονίκης του χθές και του σήμερα

Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης:
Γιατί μεγαλώνει διαρκώς η κοινωνική ανισότητα

Christopher Lasch

Christopher Lasch
Ο καταναλωτισμός υπονομεύει τις αξίες της σταθερότητας και της αφοσίωσης, προπαγανδίζει
την καταστροφή της οικογενειακής ζωής

Jürgen Habermas - αφιέρωμα στο περιοδικό Esprit, 8/9-2015 (γαλλικά)

Jürgen Habermas - αφιέρωμα στο περιοδικό Esprit, 8/9-2015 (γαλλικά)
Βλέπει τον εαυτό του ως κοινωνιολόγο κυρίως, όμως είναι και ο «τελευταίος φιλόσοφος» ή μάλλον κάνει φιλοσοφική κοινωνιολογία και κοινωνιολογική φιλοσοφία- τι ζητά η φιλοσοφία σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς;

Ενρίκο Μπερλινγκουέρ

Ενρίκο Μπερλινγκουέρ
Hθικολόγος, συντηρητικός, εργατιστής, προπαγανδιστής της λιτότητας;¨Η επικριτής του καταναλωτισμού και της σπατάλης, για μια άλλη πολιτική ηθική, υπέρ του «μικρού» πολίτη;

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι