Zbigniew Preisner: Song For The Unification of Europe (από την Α' Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, ερμηνεία Elżbieta Towarnicka - video)

Από την μουσική που έγραψε για την Μπλε Ταινία της τριλογίας «Τρία χρώματα» («Trois Couleurs: Bleu») του σπουδαίου Πολωνού σκηνοθέτη Κσιστόφ Κεσλόφσκι (Krzysztof Kieślowski, 1941-1996), ο επίσης Πολωνός συνθέτης Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ (το πραγματικό του όνομα είναι Zbigniew Antoni Kowalski).
Το «Τραγούδι για την Ένωση της Ευρώπης» έχει ως βάση το απόσπασμα από την Α' Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου που αναφέρεται στις τρεις σημαντικότερες αρετές (πίστις, ελπίς, αγάπη) και ιδίως στην «μείζονα των τριών», την αγάπη. Το ερμηνεύει η υψίφωνος Elżbieta Towarnicka

 
[13.1] ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. [13.2] καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι. [13.3] κἂν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

[13.4] ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, {ἡ ἀγάπη} οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, [13.5] οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, [13.6] οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· [13.7] πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

[13.8] ἡ ἀγάπη οὐδέποτε πίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. [13.9] ἐκ μέρους γὰρ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· [13.10] ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. [13.11] ὅτε ἤμην νήπιος, ἐλάλουν ὡς νήπιος, ἐφρόνουν ὡς νήπιος, ἐλογιζόμην ὡς νήπιος· ὅτε γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. [13.12] βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾽ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. [13.13] νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.

(Αποστόλου Παύλου: Α' Επιστολή προς Κορινθίους, ιβ´ 27 - ιγ´ 13)

Ο Παύλος συνέταξε την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή στην Ελληνιστική Κοινή (την τότε «δημοτική» μορφική εξέλιξη της της αρχαίας ελληνικής γλώσσας), στην οποία γράφτηκαν και τα Ευαγγέλια), ενώ βρισκόταν στην Έφεσο, μεταξύ των ετών 53-55 μ.Χ. Σκοπός του ήταν να συμβάλει στην αντιμετώπιση προβλημάτων που είχαν ανακύψει στην παλαιοχριστιανική εκκλησία της Κορίνθου, καθώς και να απαντήσει σε ερωτήματα που του είχαν απευθύνει οι Κορίνθιοι με επιστολή τους. Ως προς την ρητορική μορφή, ακολουθεί τους κανόνες της κλασικής ελληνικής επιστολογραφίας, έχει όμως επίσης δεχτεί την επίδραση των διατριβών (έργων που αποτύπωναν σε γραπτή μορφή το περιεχόμενο προφορικών ρητορικών πραγματειών και έφεραν την σφραγίδα της κυνικής και στωικής φιλοσοφίας).

Μια απόδοση στη νεοελληνική (έλαβε υπόψη - με αλλαγές - της αποδόσεις της Ελένης Χωρεάνθη και του Κώστα Καβανόζη) 

Όλες τις γλώσσες των ανθρώπων κι αν μιλώ, και των αγγέλων,

αλλά δεν έχω αγάπη,

είμαι ένα χάλκινο δοχείο που βροντά ή ένα κύμβαλο που αλαλάζει.

Και αν έχω χάρισμα να προφητεύω κι όλα τα μυστήρια να γνωρίζω,

και άν κάθε γνώση την κατέχω, κι άν έχω μέσα μου τόσο μεγάλη πίστη, 

που και βουνά ακόμη να μετακινώ,

μα αγάπη αν δεν έχω, είμαι ένα τίποτα.

Και αν στους φτωχούς μοιράσω τα υπάρχοντά μου όλα,

κι άν στη φωτιά δώσω το σώμα μου για να καεί,

αλλά δεν έχω αγάπη,

κανένα όφελος για την ψυχή μου.
 

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι γλυκιά και δίνει,

η αγάπη δεν φθονεί, δεν μεγαλοπιάνεται, δεν κοκορεύεται,

δεν παραφέρεται, δεν πέφτει στην ασχήμια,

τίποτε δεν διεκδικεί για τον εαυτό της, δεν εξοργίζεται, δεν θέλει το κακό και δεν μνησικακεί,

με το άδικο δεν χαίρεται, μα χαίρεται μαζί μ' εκείνους που θέλουν την αλήθεια.

Προστατεύει τα πάντα, έχει πίστη για τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, όλα τα αντέχει.

Κάποτε, μέχρι και οι προφητείες καταργούνται, ακόμη και οι γλώσσες των ανθρώπων σβήνουν, μέχρι και οι γνώσεις ακυρώνονται· αλλά η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.

Λίγα μόνον γνωρίζουμε, λίγα προβλέπουμε· θα έλθει όμως το τέλειον, τότε το μερικόν θα καταργηθεί. Όταν ήμουν μωρό, μιλούσα σαν μωρό, είχα μυαλά μωρού και σαν μωρό λογάριαζα· όταν όμως μεγάλωσα, σταμάτησα τα μωρουδίσια. Βλέπουμε λοιπόν προς το παρόν τα πράγματα σαν μέσα από καθρέφτη και μας φαίνονται αινιγματικά, αλλά τότε, πρόσωπο με πρόσωπο θα κοιταχτούμε∙ προς το παρόν γνωρίζω μόνον το επιμέρους, μα τότε θα έχω επίγνωση του όλου, όπως για μένα απ΄ την αρχή έχει επίγνωση ο Θεός.

Ό,τι μας απομένει τώρα είναι η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη· αυτά τα τρία. Μα πιο μεγάλο ανάμεσά τους είναι η αγάπη.

Zbigniew Preisner - Elżbieta Towarnicka

Αφίσα της ταινίας «Μπλε» - Ο Krzysztof Kieślowski