Η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προτάθηκε για το αξίωμα αυτό από τους ηγέτες των χωρών-μελών της ΕΕ με τρόπο εντελώς προβληματικό και αμφιλεγόμενο. Ωστόσο, διεκδικώντας την ψήφο του μελών του Ευρωκοινοβουλίου, έδωσε στους Ευρωπαίους πολίτες πολλές καλές υποσχέσεις, με μια ομιλία φορτισμένη με συναίσθημα και πάθος υπέρ της Ένωσης. Στο τέλος, εξελέγη με οριακή πλειοψηφία. Η οποία μάλιστα εξασφαλίστηκε μόνον χάρις στην υπερψήφισή της από τους ευρωβουλευτές των όχι και τόσο φιλοευρωπαϊκών κυβερνητικών παρατάξεων της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Οι παρατάξεις αυτές, μαζί με τους Ιταλούς ακροδεξιούς (οι οποίοι καταψήφισαν τη νέα Πρόεδρο), προηγουμένως είχαν εμποδίσει να προταθούν οι προορισμένοι για το προεδρικό αξίωμα κορυφαίοι υποψήφιοι των ευρωπαϊκών κομματικών οικογενειών, είτε εξαιτίας φατριαστικών συγκρούσεων και αντεκδικήσεων εντός της ευρύτερης ευρωπαϊκής Δεξιάς και Κεντροδεξιάς (περίπτωση Μάνφρεντ Βέμπερ), είτε επειδή τους θεωρούσαν πολύ αριστερούς (περιπτώσεις Φρανς Τίμμερμανς και Μαργκρέτε Βεστάγκερ).
Έτσι, άν και εκφράζεται με έντονα «φιλοευρωπαϊκή ψυχή», άν και η εκλογή μιας γυναίκας (και μητέρας με 7 παιδιά) στο αξίωμα αυτό είναι καλό σημάδι, η νέα Πρόεδρος επιβαρύνεται με το στίγμα της εξαπάτησης των Ευρωπαίων πολιτών, ιδίως των πιο νέων, από τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών. Αλλά και με υποθήκευση της εκλογής της από στρατηγικές κινήσεις πολιτικών δυνάμεων που δεν θέλουν μια «όλο και στενότερη Ένωση» και οδηγούν, προς το παρόν, σε αδιέξοδους δρόμους χώρες σημαντικές στην ιστορία και πολιτισμό της ηπείρου μας. Ενώ άλλες χώρες-μέλη, οι ισχυρές, είναι σε μεταβατική πολιτική φάση σύγχυσης και εκκρεμότητας. Αυτό το στίγμα, για το οποίο δεν ευθύνεται η ίδια, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα το αποτινάξει από πάνω της - και από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ - μόνον εάν μείνει πιστή στις υποσχέσεις της και οι λόγοι γίνουν σύντομα πράξεις.
Γ. Ρ.
Περισσότεροι από τους μισούς πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιστεύουν ότι η φωνή τους, σε κάποιο βαθμό, λαμβάνεται υπόψη στην ΕΕ. Και το ποσοστό που έχει αυτή τη γνώμη, είναι το υψηλότερο που βρέθηκε από δημοσκοπική έρευνα σε όλη την ιστορία της Ένωσης. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι λόγος για να αισθανόμαστε ευτυχείς - και το πρόβλημα συνίσταται στον τρόπο με τον οποίο η Ursula von der Leyen έγινε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η δημοσκοπική έρευνα είναι πρόσφατη, προέρχεται από στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου που μετρήθηκαν μετά τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά δεν έχει σχετίζεται καθόλου με την εκλογή νέας Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εξάλλου, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν συμμετείχε καθόλου στην προεκλογική εκστρατεία της ΕΕ. Όποιοι ψήφισαν στις ευρωπαϊκές εκλογές, είχαν υπόψη για το αξίωμα αυτό κορυφαίους κομματικούς υποψηφίους όπως π.χ. ο Μάνφρεντ Βέμπερ ή ο Φρανς Τίμμερμανς, αλλά σίγουρα όχι την τότε υπουργό Άμυνας της Γερμανίας.
Γι΄ αυτό τον λόγο, ο τρόπος με τον οποίο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν βρέθηκε μέσα σε λίγες μέρες από την θέση της προϊσταμένης στο γερμανικό υπουργείο Άμυνας στο πιο ισχυρό αξίωμα της ΕΕ, αποτελεί σκάνδαλο. Ανεξαρτήτως της προσωπικότητάς της, ο τρόπος προώθησής της στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γελοιοποίησε την αρχή του κορυφαίου υποψηφίου, ο οποίος εισήχθη το 2014 με στόχο ακριβώς να φέρει την ΕΕ πιο κοντά στους πολίτες της και να την καταστήσει πιο δημοκρατική. Η «ΕΕ», όπως αποκαλούνται συχνά παντού στην Ευρώπη τα τρία θεσμικά όργανα της ¨Ενωσης - το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο -, εξαπάτησε τους πολίτες τους. Για εβδομάδες, οι Βέμπερ και Τίμμερμανς ως κορυφαίοι υποψήφιοι των δύο μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κομματικών οικογενειών, το ίδιο και οι κορυφαίοι υποψήφιοι των άλλοι κομμάτων, ταξίδευαν σε ολόκληρη την ήπειρο και συγκρούονταν σε τηλεοπτικές μάχες και μονομαχίες. Αλλά τελικά, η δουλειά ανατέθηκε σε ένα άλλο πρόσωπο, που ελάχιστοι από τα 500 εκατομμύρια πολιτών της Ένωσης το γνώριζαν στις αρχές Ιουνίου 2019.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζήτησε την ψήφο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκφωνώντας έναν λόγο φορτισμένο με συναίσθημα και πολύ πάθος
Γι΄ αυτό τον λόγο, ο τρόπος με τον οποίο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν βρέθηκε μέσα σε λίγες μέρες από την θέση της προϊσταμένης στο γερμανικό υπουργείο Άμυνας στο πιο ισχυρό αξίωμα της ΕΕ, αποτελεί σκάνδαλο. Ανεξαρτήτως της προσωπικότητάς της, ο τρόπος προώθησής της στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γελοιοποίησε την αρχή του κορυφαίου υποψηφίου, ο οποίος εισήχθη το 2014 με στόχο ακριβώς να φέρει την ΕΕ πιο κοντά στους πολίτες της και να την καταστήσει πιο δημοκρατική. Η «ΕΕ», όπως αποκαλούνται συχνά παντού στην Ευρώπη τα τρία θεσμικά όργανα της ¨Ενωσης - το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο -, εξαπάτησε τους πολίτες τους. Για εβδομάδες, οι Βέμπερ και Τίμμερμανς ως κορυφαίοι υποψήφιοι των δύο μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κομματικών οικογενειών, το ίδιο και οι κορυφαίοι υποψήφιοι των άλλοι κομμάτων, ταξίδευαν σε ολόκληρη την ήπειρο και συγκρούονταν σε τηλεοπτικές μάχες και μονομαχίες. Αλλά τελικά, η δουλειά ανατέθηκε σε ένα άλλο πρόσωπο, που ελάχιστοι από τα 500 εκατομμύρια πολιτών της Ένωσης το γνώριζαν στις αρχές Ιουνίου 2019.
Η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen © Vincent Kessler/Reuters |
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει τώρα να αντιμετωπίσει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο νέο της αξίωμα, είναι το στίγμα αυτού του προβληματικού τρόπου προώθησής της στην προεδρία. Η νέα Πρόεδρος της Επιτροπής πρέπει τώρα να αποτινάξει αυτή την υποθήκη, για την οποία δεν ευθύνεται η ίδια, αλλά βαραίνει πάνω της εξαιτίας του τρόπου ενθρόνισής της. Με πολύ πάθος, εκφώνησε την Τρίτη το πρωί, πριν από την ψηφοφορία στο Στρασβούργο, έναν φορτισμένο με συναίσθημα λόγο· υποσχέθηκε τα πάντα, προκειμένου να πάρει με το μέρος της, την τελευταία στιγμή, τους πολλούς αμφιταλαντευόμενους ακόμη ευρωβουλευτές. Έδωσε πολλές υποσχέσεις. Θα τις τηρήσει ή όχι; Από αυτό θα κριθεί εάν οι πολίτες της ΕΕ θα διατηρήσουν ή θα χάσουν την πίστη τους στην ΕΕ.
Άραγε, θα βρεθεί τρόπος να γίνουν πραγματικότητα οι υποσχέσεις; Όποιος είναι εύπιστος και χωρίς πολλή σκέψη το θεωρεί δεδομένο, θα ήταν καλύτερο να ξαναακούσει άλλη μια φορά αυτή την σχεδόν τέλεια ομιλία της φον ντερ Λάιεν, με την οποία ζήτησε την ψήφο των ευρωβουλευτών. Και τί δεν δήλωσε! Θέλει να ολοκληρώσει την τραπεζική ένωση, να μεταρρυθμίσει το ευρωπαϊκό εκλογικό σύστημα και να δώσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξουσίες που δεν έχει μέχρι τώρα, όπως είναι το δικαίωμα να νομοθετεί με δική του πρωτοβουλία. Επιθυμεί να αποτρέψει την κλιματική καταστροφή με πανευρωπαϊκό σύστημα φορολόγησης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και να τερματίσει τις απάνθρωπες καταστάσεις στο θαλάσσιο «πέρασμα» της Μεσογείου με μια ριζική μεταρρύθμιση της πολιτικής για τους πρόσφυγες, με σύμπνοια των κρατών-μελών της ΕΕ. Αυτά δεν θα είναι απλώς ένας ηράκλειος άθλος, αλλά πολλοί ηράκλειοι άθλοι, και μάλιστα ταυτόχρονα.
Αν η πρώτη γυναίκα στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταφέρει να κάνει όλα αυτά που εξάγγειλε, θα μπεί στο Πάνθεον της ευρωπαϊκής ιστορίας ως το πρόσωπο που ξαναέκανε την Ευρώπη ικανή να έχει μέλλον. Εάν αποτύχει, θα αποτύχουν πολύ περισσότερα πράγματα από την σταδιοδρομία μιας κορυφαίας πολιτικού. Αυτό που διακυβεύεται είναι η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άραγε, θα βρεθεί τρόπος να γίνουν πραγματικότητα οι υποσχέσεις; Όποιος είναι εύπιστος και χωρίς πολλή σκέψη το θεωρεί δεδομένο, θα ήταν καλύτερο να ξαναακούσει άλλη μια φορά αυτή την σχεδόν τέλεια ομιλία της φον ντερ Λάιεν, με την οποία ζήτησε την ψήφο των ευρωβουλευτών. Και τί δεν δήλωσε! Θέλει να ολοκληρώσει την τραπεζική ένωση, να μεταρρυθμίσει το ευρωπαϊκό εκλογικό σύστημα και να δώσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξουσίες που δεν έχει μέχρι τώρα, όπως είναι το δικαίωμα να νομοθετεί με δική του πρωτοβουλία. Επιθυμεί να αποτρέψει την κλιματική καταστροφή με πανευρωπαϊκό σύστημα φορολόγησης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και να τερματίσει τις απάνθρωπες καταστάσεις στο θαλάσσιο «πέρασμα» της Μεσογείου με μια ριζική μεταρρύθμιση της πολιτικής για τους πρόσφυγες, με σύμπνοια των κρατών-μελών της ΕΕ. Αυτά δεν θα είναι απλώς ένας ηράκλειος άθλος, αλλά πολλοί ηράκλειοι άθλοι, και μάλιστα ταυτόχρονα.
Αν η πρώτη γυναίκα στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταφέρει να κάνει όλα αυτά που εξάγγειλε, θα μπεί στο Πάνθεον της ευρωπαϊκής ιστορίας ως το πρόσωπο που ξαναέκανε την Ευρώπη ικανή να έχει μέλλον. Εάν αποτύχει, θα αποτύχουν πολύ περισσότερα πράγματα από την σταδιοδρομία μιας κορυφαίας πολιτικού. Αυτό που διακυβεύεται είναι η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο Ευρωκοινοβούλιο (383 υπέρ, έναντι 364 κατά+λευκά+αποχές+άκυρα) |
Ο Steffen Dobbert σπούδασε ευρωπαϊκές επιστήμες στο Βερολίνο, οικονομικά
στο Λύμπεκ (Γερμανία) και στην Βάαζα (Σουηδία), αθλητική
δημοσιογραφία στο Βερολίνο. Είναι πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Die
Zeit, ανταποκριτής στο Στρασβούργο. Εργάστηκε επίσης στη SZ, στην FAZ
και στον Spiegel. Βραβείο ρεπορτάζ έτους 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου