Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019

Αγγλικός αντιευρωπαϊσμός, μετανάστευση, φτώχεια. Μυστικά και ψέματα και μισές αλήθειες

Οι Ασιάτες και Αφρικανοί μετανάστες που έρχονται για να εργαστούν στην Αγγλία γενικά δεν είναι ανεπιθύμητοι και γίνονται αποδεκτοί σχετικά εύκολα. Ο λόγος είναι απλός: Εργάζονται συνήθως σε πενιχρά αμοιβόμενες και επισφαλείς θέσεις εργασίας του τριτογενούς τομέα, καθώς και «υπηρεσιών μέριμνας» (π.χ. νοσηλευτές, οικιακοί βοηθοί κτλ). Η είσοδος αυτής της ομάδας νέου εργατικού δυναμικού στην αγορά εργασίας, συντελεί ώστε να συμπιέζονται κυρίως οι μισθοί των νεαρών Άγγλων εργαζομένων ή και μεγαλύτερων αλλά ανειδίκευτων συναδέλφων τους. Δηλαδή ζημιώνει αυτούς για τους οποίους δεν δίνουν δεκάρα τα σημερινά συνδικάτα και το τμήμα της κοινής γνώμης που έχει ισχυρή φωνή - ακριβώς όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα. Έτσι, στην Αγγλία, οι «έγχρωμοι» μετανάστες είναι κοινωνικά αποδεκτοί. Ή και καλοδεχούμενοι, επειδή συμπιέζουν το εργασιακό κόστος των μικροεπιχειρήσεων, των υπηρεσιών και διογκώνουν συνολικά τον επισφαλή τομέα της αγοράς εργασίας.
Αντίθετα, όσοι Ευρωπαίοι (όχι μόνον Ανατολικοευρωπαίοι - διότι στην Αγγλία εισρέουν επίσης Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί) μεταναστεύουν
στην Αγγλία για να εργαστούν σε χειρωνακτικές ή ημι-χειρωνακτικές εργασίες, κατευθύνονται είτε σε καλύτερα αμειβόμενες, ακόμη σχετικά «προστατευόμενες» από τα συνδικάτα θέσεις μισθωτής εργασίας, είτε σε «αυτοαπασχόληση» (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και άλλοι ειδικευμένοι τεχνίτες οικοδομικών), αλλά και σ΄εκείνες τις  λίγες θέσεις ειδικευμένης εργοστασιακής απασχόλησης που έχουν απομείνει ακόμη στην Αγγλία. Συνεπώς, συντελούν στο να συμπιέζονται οι μισθοί ή άλλες απολαβές πρώην - ή και νύν - σχετικά «προστατευόμενων» κοινωνικών ομάδων. Γι' αυτό το λόγο, οι μετανάστες από την ηπειρωτική Ευρώπη, αντίθετα από τους Ασιάτες και Αφρικανούς, δεν είναι αποδεκτοί από τις πιο παραδοσιακές μερίδες των Άγγλων εργαζομένων και των μεσοστρωμάτων, οι οποίες ζουν σε άλλοτε ευημερούσες μικρομεσαίες επαρχιακές towns, όπως εκείνες που πρίν από 2-3 δεκαετίες ήταν ανθηρά κέντρα χαλυβουργίας, ανθρακωρυχείων και πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η «νέα αγγλική εργατική τάξη» του τριτογενούς τομέα και των υπηρεσιών, νεαρής ηλικίας, κακοπληρωμένη και συνδικαλιστικά απροστάτευτη, συνωστίζεται κυρίως στα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα, στις cities του Λονδίνου, του Λίβερπουλ, του Μάντσεστερ, του Μπέρμινχαμ, του Λιντς κτλ. Εκεί βλέπουμε μεγάλες πλειοψηφίες εναντίον της Brexit αλλά και ποσοστά του Εργατικού Κόμματος 70 ή και 80 % - παρά τις απώλειες.  
© CityMetric/Alasdair Rae - Data: House of Commons Libary, MHCLG (εκλογές 2017)
Π.χ. από τις εκλογικές περιφέρειες του ευρύτερου Μάντσεστερ με πολυάριθμες πληθυσμιακές ομάδες στερημένες οικονομικά και με υψηλή ανεργία, το Εργατικό Κόμμα έλαβε στο Manchester Gorton 77,6 % και στις περιφέρειες Oldham West, Wythenshawe, Ashton-under-Lyne, Worsley και Stalybridge ποσοστά της τάξης του 50 %. Στατιστικές λένε ότι η πόλη της Αγγλίας με πιο μεγάλη αναλογία φτωχών πληθυσμιακών ομάδων σήμερα είναι το Middlesbrough στο Βόρειο Γιορκσάιρ. Εκεί οι Εργατικοί έλαβαν 50,5 %, παρά την μεγάλη μείωση ποσοστών τους και την πτώση της  συμμετοχής στις εκλογές. Στις περιφέρειες Liverpool Walton και Birmingham Hodge Hill με τεράστια ποσοστά  φτώχειας και ανεργίας, το Εργατικό Κόμμα έλαβε, αντίστοιχα, 84,7 % με σχεδόν μηδενικές απώλειες  και 78,7 % με πολύ μικρές απώλειες.
Η στατιστική και οι αριθμοί αποκαλύπτουν και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον: Στο σύνολο της Αγγλίας, το Εργατικό Κόμμα είχε μικρότερο ποσοστό απωλειών προς τους αντιευρωπαίους Συντηρητικούς (4,70 %), παρά προς τους ναυαγισμένους Φιλελεύθερους (6,06 %). Στη Σκωτία, οι απώλειες  προς το εκεί Εθνικό Κόμμα (SNP), απομάκρυναν από τους Εργατικούς και τους λίγους Σκωτσέζους ψηφοφόρους που τους είχαν απομείνει.
Γ. Ρ.
Paul Mason: Γιατί χάσαμε στη Βρετανία (Aυγή, 23.12.2019)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1968 1989 αειφορία Ανδρέας Παπανδρέου αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική Βαρουφάκης βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Διακινδύνευση Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Θεωρία Συστημάτων Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καντ Καρλ Σμιτ Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Ουκρανία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Axel Honneth Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι