Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

Ελάχιστος μισθός: Η δυστυχία του να είσαι συνήθης μισθωτός στην Ελλάδα, και δη νέος

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat,  η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που έχει να επιδείξει μείωση του νομοθετημένου ονομαστικού ελάχιστου μισθού μεταξύ Ιανουαρίου 2012 και Ιανουαρίου 2022. Μεταξύ όλων των χωρών της ηπείρου μας και του άμεσου περίγυρου της, η μόνη που παρουσιάζει το ίδιο μεγαλειώδες επίτευγμα, όπως η Ελλάδα, είναι η γειτονική Τουρκία.
Το σπουδαίο αυτό κατόρθωμα δεν το κατάφεραν ούτε οι συντροφικές μας χώρες στα «μνημόνια» της εποχή 2010-2015 Πορτογαλία ή Ιρλανδία. Δεν το κατάφεραν ούτε άλλες χώρες του ευρωπα
ϊκού Νότου, πολύ πιο νέα μέλη της ΕΕ όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κροατία. Δεν το κατάφεραν ούτε άλλες νέες χώρες-μέλη της ΕΕ, πρώην χώρες-μέλη της Σοβιετικής Ένωσης (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία), ούτε οι Κεντροευρωπαϊκές πρώην χώρες-μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Μάλιστα, η Ρουμανία μαζί με τη Λιθουανία έχουν να επιδείξουν πανευρωπαϊκά ρεκόρ αύξησης στον νομοθετημένο ονομαστικό ελάχιστο μισθό.* Αγνοούνται μόνον οι επιδόσεις της γειτονικής Ιταλίας, η οποία επίσης «φημίζεται» για την μεγάλη εισοδηματική ανισότητα. Στην Ιταλία δεν υπάρχει νομοθετημένος ελάχιστος μισθός.

Thumbnail

Δεδομένου ότι οι αριθμοί δεν μπορούν να πουν ψέμματα, δεδομένης και της συμπόρευσης με τη γειτονική Τουρκία, το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι εάν έχουν άδικο όσοι χαρακτηρίζουν τη σημερινή ελληνική πολιτική (και κοινωνική) τάξη πραγμάτων Μεσανατολικό προγεφύρωμα στην Ευρώπη.  

Κατά τα άλλα, κρίση και «μνημόνια» μετά το 2008 είχαν τόσο η Ελλάδα όσο και άλλες χώρες - «γουρουνάκια» («PIIGS») της ΕΕ. Όμως οι μόνοι που καταφέρνουν διαρκώς και διακομματικά να κάνουν μια ευρωπαϊκή χώρα να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, είναι η κομματική τάξη πραγμάτων της Ελλάδας και το πολιτικό προσωπικό της, με το αποτυχημένο κράτος τους. 

Το έκαναν και το κάνουν συνειδητά και στην πράξη με ομοφωνία, παρά τους ιδεολογικούς πετροπολέμους και τις ομηρικές μάχες για την νομή του κράτους από κλειστές παρέες και τις πελατείες τους.  Η ανομολόγητη συμφωνία, κρυμμένη πίσω από ιδεολογικές τρικυμίες σε πισίνες και φλυτζάνια, είναι μή θίξουν άλλες κοινωνικές ομάδες, ισχυρές και λιγότερο ισχυρές, εκείνες που καταβρόχθισαν πόρους και συσσώρευσαν πολύ ή περισσότερο στα χρόνια της φούσκας. Ο καλύτερος πελάτης έχει καλύτερο δίκιο. Κατά τα άλλα, τα σπασμένα του σκασίματος εκείνης της φούσκας, της πέρα από κάθε όριο πρησμένης στη δεκαετία του 2000, πληρώθηκαν και πληρώνονται. Πλήρωσαν και πληρώνουν εκείνοι που ποτέ δεν συμμετείχαν στις αλληλομισούμενες παλιοπαρέες των συνδαιτημόνων. Τα πράγματα συνέβησαν όπως είχε προβλέψει έγκαιρα για την Ελλάδα της δεκαετίας του 2000, αλλά μιλώντας σε κουφούς, ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης μεταξύ άλλων· ή παλιότερα, ήδη το 1977 και όσον αφορά τις εξελίξεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ευρωπαϊκών χωρών στη μακρά διάρκεια, ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.

Εκείνη η έκρηξη αποκαλυπτικού κυνισμού, το μνημειώδες καύχημα «μαζί τα φάγαμε», υπενθυμίζοντας τη συνενοχή, ήταν μια έκκληση στα μέλη και στους πελάτες των αλληλομισούμενων παρεών για συνοχή και αλληλοϋποστήριξη. Η έκκληση εκείνη στην πράξη εισακούστηκε, παρά την ακραία πολιτική πόλωση της εποχής των «μνημονίων»

Και συνεχίζεται το ίδιο βιολί. Τώρα οι χωρίς μνημόνιο αλλά αμνήμονες διάδοχοι εκείνων των «μνημονιακών» κυβερνήσεων, μειώνουν μεν τον ΕΝΦΙΑ των πιο «ευκατάστατων» και σκέφτονται φορολογικές μειώσεις για την ανώτερη «μεσαία τάξη». Αλλά για νομοθέτηση ενός κοινωνικά ισορροπημένου ελάχιστου μισθού, καμμιά απολύτως σκέψη. Ποτέ. Κάτι τέτοιο θα ήταν «σπατάλη» και «εξοντωτικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις», διαδίδουν.
Εκτός άν ελπίδα για το μέλλον είναι η σπιθαμιαία αύξηση σε 800 ευρώ, που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ ή η αόριστη σπερμολογία της ΝΔ.

* Αν λάβει κανείς υπόψη και τα συγκριτικά κόστη διαβίωσης στις διάφορες χώρες της ΕΕ, o ανηγμένος σε αγοραστική δύναμη ελάχιστος μισθός στην Ελλάδα, Minimum wage expressed in Purchasing Power Standard (PPS), ή αλλιώς in Purchasing Power Parity (PPP), πάντα σύμφωνα με στοιχεία από την Eurostat, είναι σε απόλυτα μεγέθη στην τελευταία κατηγορία. Σαφώς κάτω από της Σλοβενίας, Πολωνίας και Λιθουανίας, οριακά κάτω ακόμη και από της Ρουμανίας, Πορτογαλίας και Μαυροβουνίου. Στο ίδιο περίπου επίπεδο με της Μάλτας, της Κροατίας, Τσεχίας, Εσθονίας και Τουρκίας. Ελάχιστα πάνω από της Σλοβακίας, της Β. Μακεδονίας, της Σερβίας και Λετονίας, με κάπως μεγαλύτερη διαφορά από της Βουλγαρίας. Η μόνη που μας ξεπερνάει καθαρά (με την όπισθεν) είναι η Αλβανία. Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν

Γ. Ρ.

  
Δρώντες παράγοντες στην πολιτική και δομική κατάσταση στην Ελλάδα του 2022 - Η πολιτική της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ανάλυση του Ευκλείδη Τσακαλώτου απέναντι στην πραγματική πραγματικότητα




This article illustrates how minimum wage levels vary considerably across the European Union (EU) Member States; it also provides a comparison with the situation in the candidate countries and the United States. In January 2022 the minimum wages in the EU Member States ranged from EUR 332 per month in Bulgaria to EUR 2 257 per month in Luxembourg.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1968 1989 αειφορία Ανδρέας Παπανδρέου αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική Βαρουφάκης βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Διακινδύνευση Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Θεωρία Συστημάτων Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καντ Καρλ Σμιτ Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Ουκρανία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Axel Honneth Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι