«Ο καιρός που οι ισχυροί μας αποκοίμιζαν με παραμύθια έχει περάσει» - Η Γκρέτα Τούνμπεργκ στο Κογκρέσο

© The Independent - Greta Thunberg: I have a dream that the powerful take the climate crisis seriously. The time for their fairytales is over, 19.9.2019

Σαν φως που έρχεται από άλλον κόσμο βυθισμένο, χαμένο εδώ και 3-4 δεκαετίες, λάμπει μέσα στην παρακμιακή ομίχλη της εποχής μας, άκρως απειλητικά για τους «Άρχοντες των Δαχτυλιδιών» και για κάθε λογής παρακμίες, η σχεδόν Τολκινική παρουσία αυτής της μικρόσωμης νεαρής γυναίκας που είναι ακόμη παιδί. Eπιβεβαιώνει ότι «εάν τελικά σωθεί ο κόσμος, θα σωθεί χάρις στους μικρούς και άσημους», τους Φρόντο, τους Άραγκορν και τις Γκρέτες μιας Γης και μιας εποχής σε κρίση. Πολλοί - από τεμπελιά του μυαλού και αναισθησία της καρδιάς ή από μέριμνα μη χάσουν οι άρχοντες τη λεία τους και αυτοί τα αποφάγια που πέφτουν από αρχοντικά τραπέζια - φοβούνται πολύ τη Γκρέτα Τούνμπεργκ και συγχέουν σκόπιμα τον Διαφωτισμό με τους μετά Χριστόν προφήτες (συχνά, τέτοιοι είναι είτε καθιερωμένοι, είτε λαϊκιστές πολιτικοί). Πώς θα μπορούσε να μην τρώει αυτός ο φόβος και τα σωθικά εκείνης της τυχερής Ελλάδας, του κοινωνικού κύκλου που ευτυχεί και περηφανεύεται για τους κροίσους με τα πετρελαιοφόρα, μονοπύθμενα ή απύθμενα; Εδώ όπου τόσο όψιμα αλλά με τόση προσδοκία κάποιοι ψάχνουν εμμονικά για πετρέλαιο, ξεχνούν πως δεν τους φταίει η Γκρέτα· γιατί «όποιον καθυστερεί, τον τιμωρεί η ίδια η ζωή». Με περιπλανώμενη πολεμίστρια που ήρθε από τον ουρανό - ένα είδος θηλυκού Άραγκορν - την παρομοίωσαν οι Ινδιάνοι φίλοι της στην Νότια Ντακότα. Πολλοί φοβούνται και μισούν την Τολκινική ηρωίδα και την πολυπληθή άγουρη συντροφιά της. Δικαιολογημένα. Αναλαμβάνοντας οικειοθελώς το βαρύ φορτίο του «Δαχτυλιδιού», θέτουν σε κίνδυνο καθιερωμένα life-styles και μεγάλες προσδοκίες πολλών. Άς σκεφτούν όμως και αυτοί, ότι ο Tζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν έστειλε εκείνο το μήνυμα γιατί δεν ήταν απλά και μόνον εύγλωττος δημιουργός ευφάνταστων επικών ιστοριών: Ήταν σοφός και ρεαλιστής, ήξερε καλά τον πραγματικό κόσμο.

Γ. Ρ. 

 

Το όνομά μου είναι Γκρέτα Τούνμπεργκ, είμαι δεκαέξι χρονών και είμαι από τη Σουηδία. Είμαι ευγνώμων που βρίσκομαι μαζί σας, εδώ στις ΗΠΑ. Εδώ, σε ένα κράτος που για πολλούς ανθρώπους είναι η χώρα των ονείρων.
Έχω κι εγώ ένα όνειρο: Κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα και επιχειρήσεις να κατανοήσουν πόσο επείγει η αντιμετώπιση της κλιματικής και οικολογικής κρίσης και, παρά τις διαφορές τους, να συμπράξουν - όπως καθένας θα έκανε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης - και να λάβουν τα μέτρα που είναι απαραίτητα για να διασφαλισθούν οι προϋποθέσεις μιας αξιοπρεπούς ζωής όλων στη Γη.
Γιατί τότε - εμείς, τα εκατομμύρια νέων που απεργούν από το σχολείο - θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στα σχολεία μας.
Έχω ένα όνειρο: Ότι οι άνθρωποι που είναι στην εξουσία, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης, θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν αυτή την κρίση σαν κατάσταση υπαρξιακής έκτακτης ανάγκης, δηλαδή όπως πραγματικά είναι. Και τότε, θα μπορώ κι εγώ να επιστρέψω ήσυχη στο σπίτι μου, στην αδερφή μου και στα σκυλιά μου. Γιατί μου λείπουν.
Στην πραγματικότητα, δεν έχω μόνον ένα, αλλά πολλά όνειρα. Όμως τούτο είναι το έτος 2019. Δεν είναι ώρα και τόπος για όνειρα. Είναι ώρα να ξυπνήσουμε. Τώρα είναι μια ιστορική στιγμή που πρέπει να είμαστε εντελώς ξύπνιοι.
Είναι αλήθεια ότι χρειαζόμαστε όνειρα· δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς όνειρα. Αλλά το κάθε τί πρέπει να γίνεται στην ώρα του και στον τόπο του. Και τα όνειρα δεν πρέπει να γίνονται εμπόδια στο να μιλάμε ξεκάθαρα, ρεαλιστικά.
Ωστόσο, όπου κι αν πάω, ακούω γύρω μου να λένε παραμύθια. Ακούω επικεφαλής επιχειρήσεων και εκλεγμένους αξιωματούχους από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, να ξοδεύουν τον χρόνο τους για να σκαρφίζονται και να αφηγούνται ιστορίες που νανουρίζουν, που μας χαλαρώνουν, που μας κάνουν να το ρίξουμε πάλι στον ύπνο.

Το βλέμμα που καρφώνει και η επική ειρωνική ανατροπή της ειρωνείας Τραμπ

(«Greta Thunberg turns tables on Trump», Τhe Guardian)

Αυτές είναι ιστορίες για να «αισθανόμαστε καλά»· μας λένε ότι θα διορθωθούν τα πάντα. Μας λένε, πόσο υπέροχα θα είναι όλα τότε, όταν θα έχουμε «επιλύσει» όλα τα προβλήματα. Αλλά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι ότι μας λείπει η ικανότητα να ονειρευόμαστε ή να φανταστούμε έναν καλύτερο κόσμο. Το πρόβλημα τώρα, είναι ότι πρέπει να ξυπνήσουμε. Ήρθε η ώρα να δούμε καταπρόσωπα την πραγματικότητα, τα γεγονότα, την επιστήμη.
Και η επιστήμη δεν μιλά, κατά κύριο λόγο, για «μεγάλες δυνατότητες και ευκαιρίες για να δημιουργήσουμε την κοινωνία που πάντα θέλαμε». Μιλά για αποσιωπούμενα και ανυπολόγιστου μεγέθους βάσανα ανθρώπων, τα οποία θα επιδεινώνονται όλο και περισσότερο όσο πιο πολύ καθυστερούμε να δράσουμε - παρεκτός και αν αρχίσουμε να δρούμε αμέσως τώρα. Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ένας βιώσιμος, αλλαγμένος κόσμος, θα φέρει, εκτός των άλλων, και πολλά νέα οφέλη. Αλλά πρέπει να καταλάβετε το εξής: Αυτό δεν είναι, πρωτίστως, μια ευκαιρία για να δημιουργηθούν νέες πράσινες θέσεις εργασίας, νέες πράσινες επιχειρήσεις ή μια πράσινη οικονομική ανάπτυξη. Προπαντός είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης· και όχι μια οποιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κρίση που έχει αντιμετωπίσει στην ιστορία της η ανθρωπότητα.

Και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ανάλογα, ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν τι συμβαίνει και να καταλάβουν το επείγον του πράγματος. Γιατί δεν μπορούμε να λύσουμε μια κρίση εάν δεν την αντιμετωπίσουμε ως κρίση. Σταματήστε, λοιπόν, να λέτε στους ανθρώπους ότι όλα θα είναι ωραία, όταν στην πραγματικότητα, όπως ήδη φαίνεται από τώρα, δεν θα είναι και τόσο ωραία. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείτε να το συσκευάσετε σε όμορφο πακέτο και να το πουλήσετε, ούτε σαν τα «like» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σταματήστε να προσποιείστε ότι εσείς οι ίδιοι, οι επιχειρηματικές σας ιδέες, τα πολιτικά κόμματα ή οι σχεδιασμοί σας θα λύσουν κάθε πρόβλημα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε ακόμη όλες τις λύσεις έτοιμες και είμαστε μακριά από την εύρεσή τους. Εκτός από μία πτυχή: Ξέρουμε ότι το να λύσουμε το πρόβλημα προϋποθέτει, εκτός των άλλων, να σταματήσουμε να κάνουμε ορισμένα πράγματα. 

Η Γκρέτα Τούνμπεργκ ομιλεί στο Κογκρέσσο και συζήτησή της με τον πρώην Πρόεδρο Ομπάμα

Το να αντικαταστήσουμε μια καταστροφική πηγή ενέργειας με μια ελαφρώς λιγότερο καταστροφική δεν αποτελεί πρόοδο. Το να εξάγουμε τις δικές μας εκπομπές ρύπων στο εξωτερικό δεν μειώνει τις εκπομπές μας. Η δημιουργική λογιστική δεν θα μας βοηθήσει. Στην πραγματικότητα, εδώ είναι η πραγματική καρδιά του προβλήματος.
Κάποιοι από εσάς, μπορεί να έχετε ακούσει ότι, με αφετηρία την 1η Ιανουαρίου 2018, έχουμε στη διάθεσή μας 12 χρόνια για να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στο μισό. Αλλά, υποθέτω, λίγοι από εσάς έχετε ακούσει ότι ακόμη και άν πετύχουμε τη μείωση αυτή, η πιθανότητα για να μείνει η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας σε επίπεδο μικρότερο από 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, είναι  50 % . Πενήντα τοις εκατό πιθανότητα.
Και αυτοί οι πιο πρόσφατοι και πιο καλοί επιστημονικοί υπολογισμοί που είναι στη διάθεσή μας, δεν περιλαμβάνουν μη γραμμικά σημεία στροφής, ούτε και τους ως επί το πλείστον απρόβλεπτους βρόχους ανατροφοδότησης της θερμοκρασιακής ανόδου, όπως από το εξαιρετικά επιδραστικό αέριο μεθάνιο, σε περίπτωση διαφυγής του από το αρκτικό μόνιμο στρώμα πάγου που αποψύχεται με ταχείς ρυθμούς. Ούτε την θερμοκρασιακή άνοδο που έχει ήδη «κλειδώσει», αλλά την «αποκρύπτει» η σκίαση της γήινης επιφάνειας από την τοξική ατμοσφαιρική ρύπανση. Ούτε περιλαμβάνουν την πτυχή της ισοτιμίας, της δίκαιης αντιμετώπισης· την κλιματική δικαιοσύνη.

Ισότητα (αριστερά) και δίκαιη αντιμετώπιση © Paul Kuttner / The World At 1°C - Nathan Thanki

CSO Equity Review 2018 Report (pdf) / The World At 1°C - Nathan Thanki

Είναι λοιπόν παραπάνω από βέβαιο, ότι μια πιθανότητα 50 % - στη στατιστική αυτό ισοδυναμεί με το να ρίχνεις ένα νόμισμα κορώνα-γράμματα - δεν επαρκεί. Αυτό, από ηθική σκοπιά, είναι μη υπερασπίσιμο. Ποιός από εσάς θα ανέβαινε σε ένα αεροπλάνο εάν ήξερε εκ των προτέρων ότι οι πιθανότητες να συντριβεί είναι πάνω από 50 %; Ή, για να θέσουμε το ερώτημα ακριβέστερα: Θα βάζατε τα παιδιά σας σ΄ αυτό το αεροπλάνο;
Και γιατί είναι τόσο σημαντικό να παραμείνει η αύξηση κάτω από το όριο των 1,5 βαθμών Κελσίου; Επειδή σ' αυτό το όριο συγκλίνει η επιστήμη, προκειμένου να αποφευχθεί η αποσταθεροποίηση του κλίματος, να αποφευχθεί  η εκκίνηση μιας μη αναστρέψιμης αλυσιδωτής αντίδρασης πέρα ​​από κάθε ανθρώπινο έλεγχο. Ακόμη και με πλανητικής κλίμακας υπερθέρμανση μόνον ενός βαθμού Κελσίου, παρατηρούμε ήδη μια απαράδεκτη απώλεια μορφών ζωής και πόρων επιβίωσης.
Από πού να ξεκινήσουμε, λοιπόν; Θα πρότεινα να αρχίσουμε να εξετάζουμε το Κεφάλαιο 2 στη σελίδα 108 της έκθεσης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) του ΟΗΕ, που δημοσιεύτηκε πέρυσι. Εκεί αναφέρεται το εξής: Εάν θέλουμε να έχουμε 67 % πιθανότητα να περιορίσουμε την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 1,5 βαθμούς Κελσίου, το ανώτερο επιτρεπτό όριο είναι να προσθέσουμε  στο ισοζύγιο διοξειδίου του άνθρακα μέσα στα επόμενα 12 χρόνια [μετρώντας με αφετηρία την 1η Ιανουαρίου 2018], περίπου 420 γιγατόννους CO2 [1 Gt = 1 εκατομμύριο τόννοι]. Και βεβαίως ο αριθμός αυτός είναι πολύ χαμηλότερος άν πάρουμε ως αφετηρία το σήμερα, διότι κάθε χρόνο εκπέμπουμε περίπου 42 γιγατόννους CO2, αν συμπεριλάβουμε και τις εκπομπές λόγω γεωργικών χρήσεων.
Με τα σημερινά επίπεδα εκπομπών, το υπόλοιπο επιτρεπτών εκπομπών που μας απομένει στο ανωτέρω ισοζύγιο, θα εξαντληθεί σε λιγότερο από 8 και μισό χρόνια. 
Αυτοί οι αριθμοί δεν είναι δικές μου απόψεις. Δεν είναι απόψεις κανενός, ούτε είναι πολιτικές θέσεις. Είναι οι πιο πρόσφατοι και πιο καλοί επιστημονικοί υπολογισμοί που έχουμε στη διάθεσή μας. Αν και μεγάλος αριθμός επιστημόνων υποστηρίζει ότι ακόμη και τούτα τα δεδομένα είναι υπερβολικά μετριοπαθή, αυτά είναι τα δεδομένα που έχουν γίνει αποδεκτά από όλα τα κράτη μέσω της IPCC.
Και, παρακαλώ, σημειώστε ότι αυτά τα αριθμητικά στοιχεία είναι μετρημένα συνολικά, παγκόσμια, και επομένως δεν λένε τίποτα για την πτυχή της δίκαιης αντιμετώπισης που αναφέρεται σαφώς σε πολλά σημεία της Συμφωνίας των Παρισίων· η πτυχή της δικαιοσύνης είναι απολύτως απαραίτητη για να μπορέσει να λειτουργήσει η συμφωνία σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό σημαίνει ότι οι πλουσιότερες χώρες πρέπει να συνεισφέρουν δίκαια το δικό τους μερίδιο και να μειώσουν τις εκπομπές τους μέχρι το μηδενικό επίπεδο καθαρών εκπομπών πολύ πιο γρήγορα από τις άλλες χώρες, ώστε οι άνθρωποι σε φτωχότερες χώρες να μπορέσουν να αυξήσουν το βιοτικό τους επίπεδο, οικοδομώντας μέρος της υποδομής που εμείς έχουμε ήδη οικοδομήσει. Όπως δρόμους, νοσοκομεία, σχολεία, δίκτυα καθαρού πόσιμου νερού και ηλεκτρισμού.

Η Thunberg με την Naomi Klein και με τον αρχηγό αυτόχθονης φυλής από την Αμαζονία Tuntiak Katan στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης «The Right of the Future» (Ν. Υόρκη, 9.9.2019)

Ιστορικά, οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής σε εκπομπές άνθρακα. Είναι επίσης ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο. Παρόλα αυτά, είστε επίσης το μόνο κράτος στον κόσμο που διατύπωσε σαφώς την σφοδρή πρόθεσή του να εγκαταλείψει τη Συμφωνία των Παρισίων. Διότι, όπως δηλώθηκε, «ήταν μια κακή συμφωνία για τις ΗΠΑ».
Τετρακόσιοι είκοσι γιγατόννοι CO2 επιτρέπεται να βγουν στην ατμόσφαιρα μέσα σε 12 χρόνια με αφετηρία την 1η Ιανουαρίου 2018, για να έχουμε 67 % πιθανότητα να παραμείνει κάτω από 1,5 βαθμούς Κελσίου η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας. Τώρα η ποσότητα αυτή έχει ήδη μειωθεί σε λιγότερους από 360 γιγατόννους.
Αυτοί οι αριθμοί είναι πολύ δυσάρεστοι. Αλλά οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν. Και η συντριπτική πλειοψηφία μας δεν έχει ακόμη ιδέα, ούτε για το άν υπάρχουν τούτοι οι αριθμοί. Στην πραγματικότητα ούτε καν οι δημοσιογράφοι που συναντώ δείχνουν να ξέρουν ότι οι αριθμοί υπάρχουν. Για να μην αναφέρω τους πολιτικούς. Ωστόσο, τούτοι οι τελευταίοι είναι βέβαιοι ότι το πολιτικό τους σχέδιο θα επιλύσει όλη αυτή την κρίση.

Και πώς μπορούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, όταν δεν το κατανοούμε ακόμη πλήρως; Πώς μπορούμε να αφήσουμε έξω από το οπτικό μας πεδίο την ολότητα της εικόνας και τους πιο πρόσφατους και πιο καλούς επιστημονικούς υπολογισμούς που έχουμε στη διάθεσή μας;

Πιστεύω ότι εάν πράξουμε έτσι, εκτιθέμεθα σε τεράστιο κίνδυνο. Και ανεξάρτητα από το πόσο πολιτικό είναι το υπόβαθρο αυτής της κρίσης, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίσει να είναι πολιτικό ζήτημα στενά κομματικού τύπου. Η κλιματική και οικολογική κρίση υπερβαίνει τις κομματικές πολιτικές. Και ο κύριος εχθρός μας, τώρα, δεν είναι οι πολιτικοί μας αντίπαλοι. Ο κύριος εχθρός μας τώρα είναι η φυσική. Και με τη φυσική δεν μπορούμε να κάνουμε «συμφωνίες». 

Όλοι λένε, ότι το να κάνουμε θυσίες για χάρη της επιβίωσης της βιόσφαιρας - και για να διασφαλίσουμε τις συνθήκες διαβίωσης των μελλοντικών και σημερινών γενεών - είναι πράγμα ανέφικτο. Θυμίζω όμως ότι οι Αμερικανοί έχουν κάνει πράγματι μεγάλες θυσίες, για να ξεπεράσουμε τρομακτικά δεινά στο παρελθόν.
Σκεφτείτε τους γενναίους στρατιώτες σας που πάτησαν πρώτοι στην ξηρά της Ευρώπης στην Ακτή Ομάχα, σ΄ εκείνο το πρώτο κύμα της απόβασης της Νορμανδίας, την Ημέρα D, 6 Νοεμβρίου 1944. Σκεφτείτε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τους άλλους 600 ηγέτες υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων που διακινδύνευσαν τα πάντα, στην απαγορευμένη πορεία από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα [ένας από τους πρώτους στην πορεία στάθηκε τότε στο πλευρό του Κινγκ ο  Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος - ήταν μια μεγάλη στιγμή της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας για την οποία θα έπρεπε να υπερηφανεύεται πολύ, αλλά δυστυχώς την ξέχασε]. Σκεφτείτε ότι ο Πρόεδρος σας Τζων Φ. Kέννεντυ ανακοίνωσε το 1962 ότι η Αμερική «θα επιλέξει να προσεδαφιστεί στο Σελήνη αυτή τη δεκαετία και να κάνει και άλλα πράγματα, όχι γιατί είναι εύκολα, αλλά γιατί είναι δύσκολα...».

Selma, Alabama, 7.3.1965, o Μάρτιν Λούθερ Κινγκ με τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο στο πλευρό του

Ίσως είναι ανέφικτο. Αλλά κοιτάζοντας αυτούς τους αριθμούς - κοιτάζοντας τους πιο πρόσφατους και πιο καλούς επιστημονικούς υπολογισμούς που έχουμε στη διάθεσή μας, επικυρωμένους με υπογραφές από όλα τα κράτη -, σκέφτομαι ότι, τουλάχιστον, ξέρουμε τί ακριβώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξοδέψετε όλο τον χρόνο σας βλέποντας όνειρα, ούτε και να δείτε αυτό το ζήτημα ως πολιτική μάχη για να την κερδίσετε. Και δεν πρέπει να τζογάρετε με το μέλλον των παιδιών σας, παίζοντάς το κορώνα-γράμματα. Αντί να κάνετε αυτά, ενωθείτε με οδηγό την επιστήμη.

Πρέπει να δράσετε.

Πρέπει να κάνετε πράξη το ανέφικτο.

Διότι, το να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια δεν μπορεί ποτέ, μα ποτέ, να αποτελεί επιλογή. 

Greta Thunberg 

«Δεν μπορούμε πια να παίζουμε με τους κανόνες του παιχνδιού. Τώρα οι κανόνες πρέπει να αλλάξουν»

© The Guardian - Laura Snapes: «Time to rebel»: Greta Thunberg adds voice to new song by the 1975, 25.7.2019 

   
Tις θέσεις της περί την κλιματική αλλαγή, η Γκρέτα Τούνμπεργκ τις προβάλλει και «δια της μουσικής», με μια σύντομη παρουσίαση στην αρχή ενός δίσκου του βρετανικού συγκροτήματος «The 1975». Για τη συνεργασία αυτή δήλωσε: «Είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να προβάλω το μήνυμα αυτό σε ένα νέο, ευρύ κοινό, με έναν νέο τρόπο. Νομίζω ότι είναι σπουδαίο το γεγονός ότι το συγκρότημα «The 1975» ασχολείται τόσο ενεργά με την κλιματική κρίση. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να ενεργοποιηθούν άνθρωποι σε όλα τα πεδία της κοινωνίας. Και νομίζω ότι αυτή η συνεργασία είναι κάτι νέο».
   

«[...] Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν έχουμε υπό έλεγχο την κατάσταση και δεν έχουμε ακόμη στα χέρια μας τις λύσεις για όλα [...] Παραδεχόμαστε λοιπόν, ότι, προς το παρόν, χάνουμε τη μάχη. Και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι παλαιότερες γενεές απέτυχαν. Όλα τα πολιτικά κινήματα, υπό την παρούσα μορφή τους, έχουν αποτύχει. Αλλά ο homo sapiens δεν έχει αποτύχει ακόμη.

Είναι αλήθεια ότι ηττώμαστε, αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος να φέρουμε τα πάντα πάνω-κάτω. Μπορούμε να γυρίσουμε το παιχνίδι. Όλα είναι ακόμη στο χέρι μας. Όμως, αν δεν αναγνωρίσουμε την ολική αποτυχία των σημερινών συστημάτων μας, ίσως δεν θα έχουμε καμία πιθανότητα.

Αντιμετωπίζουμε μια καταστροφή που επιφέρει ή θα επιφέρει ασύλληπτα δεινά σε πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Και τώρα δεν είναι στιγμή να μιλάμε ευγενικά ή να εστιάζουμε στο τι επιτρέπεται να πούμε και τι δεν επιτρέπεται. Τώρα είναι ώρα να μιλήσουμε καθαρά [...]

O Matthew Healey του συγκροτήματος The 1975 και η Greta Thunberg με το αντιφασιστικό μπλουζάκι που ενόχλησε - μαζί με τον Ομπάμα - τον βουλευτή της ΝΔ και πρώην δημοσιογράφο του «Σκάει» κ. Μπογδάνο

Τώρα είναι ώρα να κάνουμε όλοι τις επιλογές μας. Μπορούμε να δράσουμε μεταμορφωτικά για να προστατεύσουμε τις συνθήκες διαβίωσης των μελλοντικών γενεών, ή μπορούμε να συνεχίσουμε τα ίδια, business as usual, και να αποτύχουμε. Αυτό εξαρτάται από εσάς και από εμένα.

Και βέβαια, χρειαζόμαστε αλλαγή συστήματος και όχι απλά αλλαγή ατομικών συμπεριφορών. Όμως δεν μπορούμε να κάνουμε το ένα εάν δεν κάνουμε και το άλλο.

Αν μελετήσετε την ιστορία, θα δείτε ότι όλες οι μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία έχουν ξεκινήσει από ανθρώπους που δρουν στη βάση. Από ανθρώπους σαν εσάς και εμένα. 
Σας καλώ, λοιπόν, να αφυπνιστείτε για να γίνουν πραγματοποιήσιμες οι αλλαγές που απαιτούνται. Το να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε δεν είναι πλέον αρκετό. Όλοι πρέπει να κάνουμε το εκ πρώτης όψεως ανέφικτο.

Σήμερα, χρησιμοποιούμε περίπου 100 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την κάθε μέρα. Δεν υπάρχουν έτοιμες πολιτικές για να αλλάξει αυτό. Δεν υπάρχουν κανόνες που να υποχρεώνουν να μείνει αυτό το πετρέλαιο εκεί που βρισκόταν, μέσα στο έδαφος.

Έτσι, δεν μπορούμε πλέον να σώσουμε τον κόσμο παίζοντας σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού. Γιατί αυτοί οι κανόνες πρέπει να αλλάξουν.

Όλα πρέπει να αλλάξουν. Κι αυτό πρέπει να ξεκινήσει σήμερα. Έτσι λοιπόν, το λέω σε όλους, τώρα είναι καιρός για πολιτική ανυπακοή. Είναι καιρός για εξέγερση».

Greta Thunberg

   

Η Greta Tintin Eleonora Thunberg, γεννημένη το 2003, από τον Αύγουστο του 2018 άρχισε να απέχει από τα μαθήματα του σχολείου της κάθε Παρασκευή και να διαδηλώνει για το κλίμα, στην αρχή μόνη, μετά μαζί με άλλους συνομηλίκους και συνομήλικές της έξω από το Σουηδικό Κοινοβούλιο. Με τις περίφημες ομιλίες της πρώτα στη σύνοδο του ΟΗΕ για τον κλίμα στην Κατοβίτσε, μετά στο Ευρωκοινοβούλιο, στη σύνοδο του Νταβός, στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, στη Βουλή των Κοινοτήτων του ΗΒ και, κυρίως, σε διαδηλώσεις στις πλατείες ευρωπαϊκών πόλεων, η έφηβη ακτιβίστρια και δεινή ομιλήτρια έγινε η αιχμή του δόρατος νέων κινημάτων της νεολαίας για το περιβάλλον και όχι μόνον, αλλά και πρόσωπο που άλλοι ενήλικες θαυμάζουν και άλλοι «ενήλικες» μισούν. H Γκρέτα Τούνμπεργκ, με την στιβαρή πολιτική επιλογή της να δρα πολυδιάστατα, να είναι παρούσα και να μάχεται «σε όλα τα αζιμούθια», στους δρόμους των πόλεων, στα κοινοβούλια των πιο ισχυρών κρατών, ακόμη και στο παγερό Νταβός, ενώνει και ταυτόχονα διχάζει: Αυτό είναι το σημάδι των ταραγμένων εποχών σε όλη την ιστορία, αλλά και η σφραγίδα των ισχυρών προσωπικοτήτων, των τολμηρών και άφοβων που σηκώνουν στις πλάτες τους φορτία και ευθύνες, όπως αυτό το μικρό κορίτσι.
Εν τω μεταξύ, ένα πολύ μεγάλο κίνημα εκδηλώσεων διαμαρτυρίας μαθητών και άλλων νέων, διαδόθηκε όλη την Ευρώπη και πέρα από αυτήν. Τώρα, με την ευκαιρία της Συνέλευσης του ΟΗΕ, η Τούνμπεργκ στην Αμερική είχε την ευκαιρία να απευθυνθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών στη Νέα Υόρκη, να μιλήσει στο Κογκρέσο και στον OHE και να αναπτύξει επαφές διαλόγου, σύγκρουσης και αναμέτρησης δυνάμεων με πολιτικούς ηγέτες παγκόσμιας εμβέλειας. 
Μητέρα της είναι η μεσόφωνος Malena Ernman, πατέρας της ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Svante Thunberg, συγγενής του χημικού Svante Arrhenius (1859 – 1927, ο οποίος ανακάλυψε πρώτος ότι οι χημικοί δεσμοί που συγκρατούν τα άτομα μέσα στο μόριο είναι ηλεκτρικής φύσης), και μακρινός απόγονος του ερευνητή βιολόγου Carl Peter Thunberg (1743 – 1828, ο οποίος ήταν μαθητής του Λινναίου, του πατέρα της ταξινόμησης των ειδών και συνέχισε το έργο του κάνοντας έρευνα πεδίου σε όλο σχεδόν τον πλανήτη). Ο παππούς της Olof Thunberg είναι επίσης ηθοποιός και σκηνοθέτης. 
Aπό μικρή διάβαζε τα βιβλία της Naomi Klein και έμαθε δυό-τρία πράγματα από τον Walter Benjamin, τον κατά τα άλλα «σκοτεινό», ακατανόητο για μεγάλους, πόσο μάλλον για παιδιά: Έμαθε καλά γιατί ο «Άγγελος της Ιστορίας» βλέπει την πρόοδο ως σωρό ερειπίων· και γιατί, στην εποχή του όψιμου καπιταλισμού, «επανάσταση δεν είναι η ατμομηχανή της ιστορίας, αλλά το τράβηγμα του χειρόφρενου κινδύνου».

 

Albrecht von Lucke: Πάλη για την ηγεμονία. Ποιός έχει την εξουσία να ορίζει για ποιό λόγο να αγανακτούμε; Νεανική διαμαρτυρία για το κλίμα & διαμαρτυρία ενάντια στη διαμαρτυρία

  

Με τον Πορτογάλο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ António Manuel de Oliveira Guterres