Ο αγώνας των γενεών στα χρόνια της πανδημίας

Τελικά, τις θυμήθηκαν τις ευάλωτες ομάδες! Αφού η πολιτική έκανε το χρέος της απέναντι σε επιχειρηματίες χώρων συνάθροισης, απέναντι στον τουρισμό, μπιτσόμπαρα, βαπόρια, αεροπλάνα, ΚΤΕΛ, αφού επέβαλε μέτρα προστασίας (!) στα δημόσια μέσα μεταφοράς, οι αρμόδιοι σκέφτηκαν κι εμάς, τους κάποιας ηλικίας: Θέλουν να μας προστατέψουν από τον κορονοϊό. Τώρα ανησυχούν για τους συνωστισμούς και για τη συμπεριφορά «της νεολαίας». Οι ίδιοι αρμόδιοι που άνοιξαν διάπλατα χώρους και τόπους όπου ξημεροβραδυάζονται συγκεκριμένες μερίδες νέων - και όχι και τόσο νέων.

'Ομως η παλλαϊκή ουρανομήκης απαίτηση, με τα ΜΜΕ συντονισμένα να υπερθεματίζουν, με τον καλό πολιτικό κόσμο, δεξιό, κεντρώο και αριστερό να πιέζει, είναι άλλη: Να μας δώσουν τα αναδρομικά. Όχι «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», αλλά σίγουρα όλα τα δεδικασμένα, όλο το χρήμα, όπως ορίζει η Δικαστική μας εξουσία και όπως επιδικάζουν τα έγκυρα Μέσα Ενημέρωσής μας και όλος ο φιλολαϊκός πολιτικός κόσμος μας. Να μας τα δώσουν τα σίγουρα των υψηλοσυνταξιούχων, όπως προτρέχει η κυβέρνησή μας· άς πέσει όμως κι ένα ψιχουλάκι στους χαμηλοσυνταξιούχους, δε θα χαλάσει ο κόσμος.

Αλλά ίσως ακουστεί επικίνδυνος αντίλογος: Για τους νεότερους, τους κάτω των 30, ποιοί νοιάζονται; Για την ανεργία ή για τους εξευτελιστικούς ανθυποκατώτατους μισθούς όσων αγοριών και κοριτσιών έχουν την τύχη να εργάζονται, πριν και μετά την πανδημία; Για το δίλημμα τους, είτε μετανάστευση, είτε συμβίωση με τη μαμά ή με τον παππού μέχρι τα 40, γάμο στα 41 και συγκατοίκηση με την πεθερά, δικό τους νοικοκυριό στα 45, παιδιά στα 50;
Προς τί ο φόβος; Βλέπουμε να κουνιέται φύλλο; Και γιατί να κουνηθεί άλλωστε; Αυτούς δεν τους ρίξανε δα και στον Καιάδα! Ενώ εμάς μας ρίχνουνε!

Ας ηρεμήσουν όσοι, ως άλλοι κυρ-Τάκηδες, μπαρμπα-Ανδρέηδες, Monsieur Michel, κύριοι Στέφανοι, Uncle Donald και λοιποί των γενεών που έκαναν must την απαλλαγή από το βάρος των ενοχλητικών παιδιών, καταφρονούν τόσο πολύ - επειδή φοβούνται - τα παιδιά, τη «Γενιά Ζ» και τις λίγο προγενέστερες, όπως έδειξαν με φλογερό πάθος στη διαμάχη για την κλιματική κρίση. Ας ηρεμήσουν νέοι και παλιοί συνωστιζόμενοι του «Σκάει», ο Όλος-Αυτιά, ο Μητρο-εκατομμυριόπουλος, ο Πορτοσαλταρισμένος (θυμάται κανείς τί έλεγε εν έτει 2001 για το ασφαλιστικό σύστημα την βιωσιμότητά του, τον Γιαννίτση κτλ;). Ας μείνουν ήσυχοι: Το εγχώριο πολιτικό προσωπικό, και ιδιαίτερα οι κυβερνώντες σήμερα, σίγουρα δεν θα δώσει υπερβολικό αέρα στους νεαρούς και νεαρές. Είδαμε επίσης, πού έχει γραμμένο το μέλλον των νεότερων η ασκόπως περιπλανώμενη στον  κόσμο του χθες «επιτροπή Πισσαρίδη»*: Στο προσχέδιο φαντάζεται ως αιτία της εγχώριας επιχειρηματικής δυσπραγίας και της υψηλής ανεργίας δήθεν μειωμένες δεξιότητες του νέου εργατικού δυναμικού, τη στιγμή που όσοι νέοι Έλληνες μεταναστεύουν στο εξωτερικό είναι περιζήτητοι στις εκεί αγορές εργασίας. Από την άλλη, στις προτάσεις για το ασφαλιστικό, προτείνεται «να αποταμιεύουν ιδιωτικά». Τί να αποταμιεύουν; Από τα 400 για 8ωρο - δηλωμένο ως 4ωρο στην «Εργάνη»; Και ο ίδιος ο Έλληνας Μωυσής να κατέβαινε από το βουνό, δεν θα έφερνε στις πλάκες με τις εντολές μια 11η, που λέει «μη κλέβετε το μέλλον των παιδιών σας».

Και από την άλλη πλευρά, «εμείς» που δεν είμαστε σαν τους προαναφερθέντες, όσοι βρίσκουμε τα παιδιά εντάξει και τα θέλουμε με το μέρος μας, δεν χρειάζεται να φιλοτεχνούμε γελοιογραφικά σκίτσα της νεολαίας για να εξάρουμε ό,τι δικό της μας αρέσει. Ούτε χρειάζεται να ταυτίζουμε την πραγματική νεολαία με μειοψηφικές ομάδες της για να την προσαρμόσουμε στα μέτρα μας. Υπάρχουν, βλέπετε, οι μετριοπαθείς, οι ενδεδειγμένες για καταφρονητές και για συνηγόρους των νέων, οι λελογισμένες λύσεις διαγενεακής αλληλεγγύης:

Ας διεκδικήσουμε όλοι μαζί, με ψυχή, τα αναδρομικά, για να μπορούν οι δικαιούχοι να βοηθούν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Και πολύ τους πάει - σε παιδιά και εγγόνια μας, εδώ που τα λέμε.

Γ. Ρ.

  

* Η «επιτροπή Πισσαρίδη» δεν σπαταλά ούτε μια λογικά συνταγμένη παράγραφο για τη μετανάστευση νέων και για το brain drain στην έκθεση ιδεών της. Αντ' αυτού, το άκρον άωτον του παραλογισμού: Με δεδομένους τους τεράστιους αριθμούς μετανάστευσης νέων για εργασία στο εξωτερικό, σε ποικίλα επαγγέλματα και όχι μόνον επιστημονικά, τούτοι οι πάνσοφοι οικονομολόγοι ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι αυτοί οι «απασχολήσιμοι» δεν βρίσκουν δουλειά εντός Ελλάδος επειδή, δήθεν, δεν είναι «ευέλικτοι» και δεν είναι καταρτισμένοι. Μέσα δεν είναι, αλλά μόλις περάσουν τα σύνορα στη ...Γευγελή ή βρεθούν έξω από τον ελληνικό εναέριο χώρο γίνονται πολύ «ευέλικτοι» και πολύ καταρτισμένοι! Αντιλαμβάνονται τί λένε οι σοφοί μας; Ή μήπως οι εργοδότες των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό «πιάνονται αμερικανάκια»; «Κουτόφραγκοι» βλέπετε - τίποτε δεν αποκλείεται.

Η «επιτροπή Πισσαρίδη» σέβεται ευλαβικά την διακομματική εθνική μας συναίνεση μηδενικής διαγενεακής αλληλεγγύης. Και στη σπουδή της να υπερθεματίσει, για να βγάλει το «δια ταύτα» που έχει εκ των προτέρων επιλέξει, στο προσχέδιο της καταλήγει εν θερμώ σε α-νοησίες και δολοφονεί κάθε προϋπόθεση λογικής επιχειρηματολογίας. 

«Μη την περνάς τη Γευγελή» (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

ΚΙΜΠΙ: Ο Μωυσής κόβει κορδέλα στον Καιάδα (Εφημερίδα των Συντακτών)
  
Αφροδίτη Τζιαντζή, Ευα Παπαδοπούλου: Η αινιγματική Gen-Z δεν χωράει σε «κουτάκια» (Εφημερίδα των Συντακτών) Το Θέμα: Η γενιά Ζ

Ινστιτούτο Ν. Πουλαντζάς - Έρευνα: «Νεολαία : Συνήθειες, Αντιλήψεις & Πολιτική Συμπεριφορά» 

  

Ανδρέας Ανδριανόπουλος: Η κλιματική παραπληροφόρηση (in.gr)

  

Τάκης Θεοδωρόπουλος: Η κόρη που δεν θα ’θελα να έχω (H Καθημερινή)

  

Μισέλ Ονφρέ: Γκρέτα Τούνμπεργκ, το σουηδικό σάιμποργκ (Respublica)

  

Στέφανος Κασιμάτης: Γιατί θαλασσοδέρνεται το κοριτσάκι; (H Καθημερινή)

  

Μη πυροβολείτε την αγγελιοφόρο! Φιλελεύθεροι και λαϊκιστές (aftercrisis)

 
«Επαγγελματικές διαστροφές» νομικών & οικονομολόγων

Andreas Reckwitz: Η πανδημία θα επιταχύνει την αλλαγή πολιτικού παραδείγματος που ξεκίνησε το 2010