© Der Spiegel, 29.10.2014
Η λίμνη Αράλη στην Κεντρική Ασία στερεύει με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Οι επιπτώσεις στις γειτονικές περιοχές και σε ολόκληρες χώρες είναι τεράστιες. Η διάσωση της λίμνης έχει πολύ μεγάλο κόστος. Το Ουζμπεκιστάν κανει έκκληση για μια διεθνή διάσκεψη διάσωσης.
Τασκένδη: Οι δορυφορικές εικόνες της NASA του Σεπτεμβρίου 2014, δείχνουν μια δραματική εξέλιξη: για πρώτη φορά στην σύγχρομη ιστορία το νότιο τμήμα της λίμνης Αράλη έχει στεγνώσει εντελώς. Σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, ο φόβος των κατοίκων είναι ότι μπορεί να εξαφανιστούν εντελώς τα νερά της λίμνης. Γι αυτό το λόγο, το Ουζμπεκιστάν ζητά διεθνή στήριξη για τη διάσωση της λίμνης Αράλη.
«Οι χώρες της περιοχής δεν διαθέτουν επαρκή οικονομικά και υλικοτεχνικά μέσα για να αντιμετωπίσουν τις οικολογικές, κοινωνικο-οικονομικές και ανθρωπιστικές συνέπειες αυτής της καταστροφής», δήλωσε ο πρόεδρος της χώρας Ισλάμ Καρίμοφ στην έκκλησή του.
Πλοία και καμήλες συνυπάρχουν στην ξερή πια περιοχή:
Δραματική μείωση της λίμνης Αράλη
|
Ο
Καρίμοφ πρότεινε ένα διεθνές συνέδριο με συμμετοχή εμπειρογνωμόνων,
δωρητών και χρηματοδοτών για τη διάσωση της τέταρτης σε έκταση λίμνης
στον κόσμο, η οποία βρίσκεται στα σύνορα του Ουζμπεκιστάν και του
Καζακστάν.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν προειδοποίησε σε μια τηλεοπτική δήλωση ότι η Αράλη βρίσκεται λίγο πριν από την εξαφάνιση. «Αυτή η απώλεια θα έχει σοβαρές συνέπειες στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων στο Ουζμπεκιστάν και αλλού», δήλωσε ο Μπαν.
Η τεράστια λίμνη που παλαιότερα την τροφοδοτούσαν με νερό οι ποταμοί Αμού Ντάρια από το νότο του Ουζμπεκιστάν και ο Συρ Ντάρια από το νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, είχε προηγουμένως διαιρεθεί σε πολλά τμήματα. Το στέρεμα αυτής της τεράστιας λίμνης αλμυρού νερού θεωρείται η μεγαλύτερη ανθρωπογενής κλιματική καταστροφή μέχρι σήμερα. Η καταστροφή οφείλεται στην εντατική χρήση του νερού των δύο τροφοδοτών ποταμών Αμού Ντάρια και Συρ Ντάρια ήδη από τη εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, της οποίας ήταν χώρα-μέλος το Ουζμπεκιστάν.
Σοβιετική εποχή: Εκτροπή των ποταμών για άφθονο νερό χάριν της γεωργίας
Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, η σοβιετική κυβέρνηση προχώρησε σε μεγάλα έργα εκτροπής του ποταμού Αμού Ντάρια, και στη συνέχεια του Συρ Ντάρια. Ο σκοπός ήταν η άρδευση μεγάλων βαμβακοκαλλιεργειών και ορυζοκαλλιεργειών. Το 1965 στη λίμνη Αράλη έρρεαν ακόμη κάθε χρόνο 50 κυβικά χιλιόμετρα γλυκού νερού. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η ποτάμια παροχή νερού στη λίμνη είχε στερέψει εντελώς.
Εικόνα της NASA: Δραματική μείωση του νερού |
Σε αρκετές πόλεις στην ακτή της λίμνης, όπου μια βασική απασχόληση ήταν η αλιεία, χάθηκαν τα μέσα βιοπορισμού των κατοίκων. Σήμερα, μεγάλες περιοχές στην περιοχή της λίμνης είναι ακατάλληλες για καλλιέργεια λόγω υπερκορεσμού σε αλάτι και μολυσμένες σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα φυτοφάρμακα.
Το οικοσύστημα της λίμνης Αράλη έχει αλλάξει ριζικά. Ολόκληροι πληθυσμοί ψαριών εξαφανίστηκαν και μαζί τους η κάποτε ακμάζουσα αλιευτική οικονομία με βιομηχανίες κονσερβοποίησης κτλ. Στο ενδιάμεσο δημιουργήθηκε πάλι μια ελπίδα: Με την κατασκευή του φράγματος το 2005 άρχισε τουλάχιστον το βόρειο μέρος της κατακερματισμένης λίμνης Αράλη να αυξάνεται και πάλι.
Η ανατολική λεκάνη κατακερματισμένης λίμνης είχε σχεδόν απόλυτα στερέψει ήδη το 2009, όμως το 2010 είχε σημαντικά περισσότερο νερό. Ένας λόγος για την σχεδόν απόλυτη αποξήρανση τώρα είναι η μείωση των βροχοπτώσεων και το λιγότερο χιόνι που καλύπτει τις οροσειρές και το οροπέδιο του Παμίρ, από το οποίο προέρχονται μεγάλο μέρος των υδάτων του ποταμού Αμού Ντάρυα.
Η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή στην Κεντρική Ασία
Ουζμπεκιστάν, Καζαχστάν, Τουρκμενιστάν, Τατζικιστάν (Google Maps) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου