«Βοηθήστε την Ελλάδα!» Οι όμιλοι Άϊφελ και Γκλίνικε (Γαλλία, Γερμανία)

Süddeutsche Zeitung  Helft Griechenland!   21 Μαΐου 2015 

Η τραγωδία της Ελλάδας πρέπει επειγόντως να λάβει τέλος. Η απογοήτευση της Ευρώπης με τη νέα ελληνική κυβέρνηση έχει επιτρέψει να ακούγονται πιο δυνατά οι φωνές που ζητούν τερματισμό των διαπραγματεύσεων και Grexit, την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Πιστεύουμε ότι αυτό θα ήταν λάθος. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν μια συλλογική πολιτική αποτυχία. Πάνω απ' όλα, θα οδηγούσε τους Έλληνες πολίτες σε κοινωνική και οικονομική καταστροφή.
Ωστόσο, το να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, χωρίς αξιόπιστη μεταρρύθμιση της οικονομίας και των θεσμών της, πράγμα που θα ήταν εις βάρος των πολιτών των άλλων χωρών, θα ήταν εξίσου συλλογική πολιτική αποτυχία. Αυτό θα αποδυνάμωνε πιο πολύ την αξιοπιστία των θεσμικών οργάνων της Ευρώπης και την αρχιτεκτονική της, αλλά επίσης θα υπονόμευε τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία βασίστηκε από την αρχή σε κοινούς κανόνες. Πρέπει να γίνεται σεβαστή η εθνική κυριαρχία της κάθε χώρας-μέλους. Όμως σε μια ενοποιημένη Ευρώπη, η κυριαρχία είναι όλο και περισσότερο κοινή κυριαρχία, όλο και λιγότερο επιμέρους εθνική.

Η αγορά Καπάνι στη Θεσσαλονίκη. Η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε βαθιά κρίση χωρίς τέλος

(Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης / Bloomberg)

Ο χρόνος πιέζει. Η κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει τώρα να προωθήσει επειγόντως και με σοβαρότητα τη μεταρρύθμιση της χώρας. Η σαφής εντολή των ψηφοφόρων για μια νέα αρχή, δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στη νέα κυβέρνηση. Όμως με την αναγκαία διόρθωση των αντιφατικών και μη ρεαλιστικών προεκλογικών υποσχέσεών της, η κυβέρνηση είναι επίσης αναγκασμένη να αντιμετωπίσει μια δύσκολη πρόκληση.
Συνακόλουθα, η ιδέα ενός ελληνικού δημοψηφίσματος θα πρέπει να θεωρηθεί όχι ως απειλή αλλά ως ευκαιρία. Μέσα από ένα επιτυχημένο δημοψήφισμα, στο οποίο οι ψηφοφόροι θα εγκρίνουν τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, η ελληνική κυβέρνηση θα κερδίσει την αναγκαία νομιμοποίηση για μια αλλαγή κατεύθυνσης. Εάν οι ψηφοφόροι αποφασίσουν διαφορετικά, θα το κάνουν έχοντας γνώση των συνεπειών, μέσα στις οποίες θα περιλαμβάνεται και η δυνατότητα να εξέλθει η Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ.

Η λύση που θα δοθεί στην κρίση είναι το απόλυτο τεστ για το αν η Ευρώπη θα συνεχίσει την πορεία της ολοκλήρωσης 

Ωστόσο, ένα δημοψήφισμα στην Ελλάδα δεν θα απαλλάξει την Ευρώπη από τις ευθύνες της. Οφείλουμε να παραδεχτούμε, ότι τα δύο προγράμματα διάσωσης για την Ελλάδα, προπάντων το τεράστιο πακέτο διάσωσης (Bail-out) των ιδιωτών πιστωτών [τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων, ιδιωτικών επενδυτικών σχημάτων] και ιδιαίτερα των πιστωτών από τη Γαλλία και τη Γερμανία, έγιναν πράξη εις βάρος των ευρωπαίων φορολογούμενων. Τα δύο προγράμματα ήταν υπερβολικά αισιόδοξα για ό,τι αφορά την ικανότητα της χώρας για μεταρρυθμίσεις και τη βιωσιμότητα του χρέους της. Και εμείς πρέπει να ανταποκριθούμε στην ιστορική μας ευθύνη να ενώσουμε την ήπειρό μας σε μια ειρηνική κοινότητα. Πρέπει επίσης να αποδεχθούμε, ότι κάθε ευρωπαϊκή χώρα που θα βρεθεί σε μια τόσο βαθιά κρίση όπως η σημερινή της Ελλάδας, αξίζει την ευρεία αλληλεγγύη και υποστήριξη της Ευρώπης. 

Αν δεν καταφέρουμε να επιλύσουμε την κρίση στην Ελλάδα, το κόστος για την Ευρώπη θα είναι υψηλό. Η τραπεζική ενοποίηση, η προστατευτική ομπρέλλα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και η στενότερη συνεργασία στην δημοσιονομική πολιτική, μειώνουν τις πιθανότητες μετάδοσης των συνεπειών και σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμούμε το ενδεχόμενο και τους κινδύνους ότι η κρίση θα μπορούσε να μεταδοθεί - γιατί οι παράγοντες που δρούν στις αγορές θα αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στον οικονομικό κίνδυνο, άν διαπιστώσουν ότι η ένταξη μιας χώρας στη ζώνη του ευρώ δεν είναι πλέον αμετάκλητη.

Επίσης, άν η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη της, θα πληρώσουν υψηλό τίμημα και οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Οι απαιτήσεις του δημόσιου τομέα της Γερμανίας και της Γαλλίας έναντι της Ελλάδας ανέρχονται αθροιστικά σε περίπου 160 δισεκατομμύρια €, πράγμα που σημαίνει 4.350 € για μια τετραμελή γερμανική ή γαλλική οικογένεια. Αυτό πρέπει να σταθμίζεται σε σύγκριση με το κόστος και τους κινδύνους της περαιτέρω οικονομικής στήριξης ή και ενός τρίτου προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα. Προπάντων η Ευρώπη πρέπει να λάβει υπόψη το γεωπολιτικό κόστος μιας αποτυχίας: Τα σύνορα θα γίνουν πιο ασταθή και πάνω απ' όλα θα αποδυναμωθεί η παγκόσμια επιρροή της Ευρώπης, γιατί η επιρροή αυτή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ισχύ και την αξιοπιστία του κοινού νομίσματος, του ευρώ.
Η λύση της κρίσης στην Ελλάδα είναι τελικά μια δοκιμασία για το αν η Ευρώπη είναι ικανή και πρόθυμη να δημιουργήσει μια συνεργατική και λειτουργική νομισματική ένωση. Είναι ένα τεστ για το αν οι θεσμοί και η αρχιτεκτονική της Ευρώπης είναι ανθεκτικοί. Και καθορίζει πόσο πρέπει να εμβαθυνθεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ώστε να πάρει το ευρώ μια μορφή μακροπρόθεσμα βιώσιμη. Αργά ή γρήγορα, πρέπει επίσης τα διδάγματα από την κρίση της Ευρώπης να αντικατοπτρισθούν σε μεταβολές των Ευρωπαϊκών Συνθηκών.
Για ό,τι αφορά τα συγκεκριμένα μέτρα:  
Πρώτον, για την Ελλάδα υπάρχει υψηλή προτεραιότητα να συνεχισθεί η διαδικασία μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και στους θεσμούς της χώρας, και ως αντάλλαγμα η Ευρώπη να χορηγήσει οικονομική βοήθεια για χρηματοδότηση κοινωνικών στόχων και πιθανώς ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης. Στις μεταρρυθμίσεις αυτές περιλαμβάνονται η δημιουργία μιας ανεξάρτητης φορολογικής αρχής, ένα πιο φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και ένα μακροπρόθεσμα βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα. Είναι επίσης απαραίτητο να επιτευχθεί και πάλι σύντομα ένα κατάλληλο πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό και να βελτιωθεί μέσω μεταρρυθμίσεων η ανταγωνιστικότητα στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών. 
Δεύτερον, πρέπει να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, προκειμένου να αυξηθούν οι εγχώριες και οι ξένες επενδύσεις στη χώρα αυτή. Αυτό απαιτεί μια σαφή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργαστεί καλύτερα και πιο στενά με τους ευρωπαίους εταίρους της, για να εξυπηρετήσει το χρέος της και να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις στη χώρα. Ωστόσο, αυτό απαιτεί επίσης μια σαφή δέσμευση των εταίρων απέναντι στην Ελλάδα για περισσότερη οικονομική και τεχνική βοήθεια, καθώς και τη δέσμευση ότι θα κάνουν ο,τιδήποτε περνά από το χέρι της Ευρώπης για να κρατήσουν τη χώρα στη ζώνη του ευρώ.

Τρίτον, η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τη δημιουργία μιας οικονομικής ζώνης, μέσα την οποία οι επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να ενεργούν με λιγότερες γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις και με πιο διαφανείς κανόνες. Ένα τέτοιο «Σεντζέν της Ελλάδας»*, δηλαδή μια οικονομική ζώνη αντίστοιχη με αυτή που υπάρχει στην Κίνα, θα είναι μια ευκαιρία για μια θεσμική αλλαγή στη χώρα, η οποία πάσχει κυρίως από αδυναμία των κρατικών θεσμών. 
Η λύση που θα δοθεί στην κρίση της Ελλάδας είναι το απόλυτο τεστ για το αν η Ευρώπη μπορεί να συνεχίσει στο δρόμο της ολοκλήρωσης με επιτυχία και να καρπωθεί τα οφέλη από μια βαθύτερη ολοκλήρωση. Ένα δημοψήφισμα σχετικό με την πορεία των μεταρρυθμίσεων και τη συμμετοχή ως μέλος στη ζώνη του ευρώ, θα πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή για την Ελλάδα. Ωστόσο η Ελλάδα πρέπει να πάρει επειγόντως μια απόφαση σχετικά με τη δική της μοίρα. Η Ευρώπη χρωστά στην Ελλάδα αλληλεγγύη και πρέπει να της προσφέρει μια προοπτική για να συνεχίσει μέσα στη ζώνη του ευρώ. Ωστόσο, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για όλα τα πιθανά σενάρια, ακόμη και για μια επώδυνη για όλους, δαπανηρή Grexit.

  
Οι συντάκτες του κειμένου είναι 20 Γάλλοι και Γερμανοί επιστήμονες και διανοούμενοι, που ένωσαν τις δυνάμεις τους στον Όμιλο Γκλίνικε (Glienicker-Gruppe) και στον Όμιλο του Άιφελ (Eiffel Europe Group): Agnès Bénassy-Quéré, Yves Bertoncini, Jean-Louis Bianco, Armin von Bogdandy, Christian Calliess, Henrik Enderlein, Marcel Fratzscher , Clemens Fuest, Sylvie Goulard, Andre Loesekrug-Pietri, Franz Mayer, Rostane Mehdi, Daniela Schwarzer, Denis Simonneau, Maximilian Steinbeis, Constanze Stelzenmüller, Carole Ulmer, Shahin Vallee, Jakob von Weizsäcker, Guntram Wolff.
   

http://www.sueddeutsche.de/wirtschaft/gastbeitrag-helft-griechenland-1.2488624 

Πηγή: SZ - 22.05. 2015. Πνευματικά δικαιώματα: Süddeutsche Zeitung Digital Media GmbH / Süddeutsche Zeitung GmbH

Η πολιτική αξία του ευρώ

Δύο όμιλοι με κοινό στόχο: Στη Γερμανία, σημαντικοί οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι και νομικοί συνενώθηκαν στον Όμιλο Γκλίνικε (Glienicker-Gruppe), οι οποίοι, όπως και τα μέλη του γαλλικού Ομίλου του Άιφελ (Eiffel Europe Group), υποστηρίζουν μια «πολιτική Ευρω-κοινότητα». Και οι δύο ενώσεις σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης στη ζώνη του ευρώ και τις ενώνει η αξίωση και η πρόσκληση για μια νέα, προοδευτική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Επίσης, και οι δύο όμιλοι υπενθυμίζουν ότι η νομισματική ένωση αρχικά προοριζόταν ως βάση για μια ευρύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Σήμερα οι δύο όμιλοι ζητούν και καλούν να επιβεβαιωθεί χωρίς επιφυλάξεις, ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι στη ζώνη του ευρώ. 

Στα 11 μέλη του Ομίλου Glienicke περιλαμβάνονται ο Marcel Fratzscher, πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Deutsches Instituts für Wirtschaftsforschung), o Clemens Fuest, πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών στο Μανχάιμ (Zentrum für Europäische Wirtschaftsforschung) και ο Guntram Wolff, διευθυντής της δεξαμενής οικονομικής σκέψης Bruegel στις Βρυξέλλες. Στα μέλη του Ομίλου του Άιφελ (Eiffel Europe Group) περιλαμβάνονται ο Etienne Pflimlin, πρώην διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής συνεταιριστικής τράπεζας Crédit Mutual και η ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων Sylvie Goulard.

(SZ)

 
«Η Ευρώπη και το νέο Γερμανικό ζήτημα»: Τα μέλη του Ομίλου Glienicke Christian Calliess και Henrik Enderlein  συζητούν για την κρίση με τον Jürgen Habermas και με τον Joschka Fischer.

Σε ελληνική γλώσσα, η συζήτηση περιέχεται στο συλλογικό τόμο: Δημοκρατία ή Καπιταλισμός - Η Ευρώπη σε κρίση, Τόμος Α’ που ήδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Επίκεντρο» σε συνεργασία με τις εκδόσεις Blätter für deutsche und internationale Politik. με επιμέλεια της Ρούλας Γκόλιου. Περιέχονται επίσης κείμενα των Ulrich Beck, Hauke Brunkhorst, Claudio Franzius, Ulrike Guérot, Jürgen Habermas, Oskar Negt, Ulrich Κ. Preuss, Hans-Jürgen Urban.  

Eiffel Europe Group - Ο επίσημος ιστότοπος
  
Glienicker-Gruppe  - Ο επίσημος ιστότοπος

  
Όμιλος Γκλίνικε (Glienicker-Gruppe) : Προς μια Ένωση του Ευρώ (Η ιδρυτική διακήρυξη στα Ελληνικά) - Athens Review of Books

Στον ιστότοπο Μετά την Κρίση:

     
ΣΥΡΙΖΑ και «άλλοι»: Βαδίζοντας χωριστά - αντιμετωπίζοντας τους αντιπάλους μαζί;

   

Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο ή παλιά πολιτική; 
 
Η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ - συνέντευξη του Ζαν Πιζανί-Φερί (Ινστιτούτο Bruegel, Βρυξέλλες)

* Σεντζέν

Η Σεντζέν (κινέζικα: 深圳, μανδαρινική προφορά: [ʂəntʂən]), μεγάλη πόλη στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ της Νότιας Κίνας, ήταν η πρώτη και μία από τις επιτυχημένες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ) της Κίνας. Ο δήμος καλύπτει μια έκταση 2.050 τετραγωνικών χιλιομέτρων, συμπεριλαμβανομένων αστικών και αγροτικών περιοχών, με συνολικό πληθυσμό 14 εκατομμύρια.
Το σύγχρονο αστικό τοπίο της Σεντζέν είναι το αποτέλεσμα μιας δυναμικής οικονομίας και της πολιτικής της «μεταρρύθμισης και του ανοίγματος». Περισσότερα από 30 δισεκατομμύρια $ ξένων επενδύσεων έχουν εισρεύσει σε εταιρείες. Η Σεντζέν είναι έδρα πολλών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας. Θεωρείται μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις στον κόσμο, είναι το οικονομικό κέντρο της νότιας Κίνας και ένα από τα πιο πολυσύχναστα λιμάνια εμπορευματοκιβωτίων στην Κίνα και παγκοσμίως.