«Never again»? Ευρώπη 1914 - 2014:Το μάθημα από το Σεράγεβο και οι ανεπίδεκτοι μαθήσεως

 του Δημήτρη Χριστόπουλου

 

από το online περιοδικό © "Χρόνος"

(τ. 15, 7.7.2014): «Never again»?
και τον ιστότοπο του Δ.  Χριστόπουλου

αναδημοσίευση: REDNotebook

 

Η Ευρώπη έχει σοβαρό θέμα, όσο και να παρελαύνει στο Σεράγεβο με σύνθημα «ποτέ ξανά» εναντίον των πολέμων και των εθνικισμών 
 

«Η χώρα μου έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά, τίποτε δε λειτουργεί, τίποτε δεν υπάρχει, κι όμως υποδέχεται μια παρέλαση ευρωπαϊκών προσωπικοτήτων που έρχονται να κάνουν δηλώσεις του τύπου “ποτέ ξανά”».

Αυτό λέει ο Zlatko Dizdarevic, ένας εμβληματικός Βόσνιος διανοούμενος της ιδέας μιας πολυεθνικής Βοσνίας, την οποία νεκρολογήσαμε στο Ντέυτον των Η.Π.Α. περίπου 20 χρόνια πριν. Όλα όμως άρχισαν εκατό χρόνια πριν και για τον λόγο αυτό, το Σεράγεβο φέτος το καλοκαίρι έχει γίνει κέντρο Ευρωπαίων επίσημων διερχομένων που δηλώνουν με κάθε τρόπο τον αποτροπιασμό τους για τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο.

Η Ευρώπη θυμάται τα 100 χρόνια από την κήρυξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου στην ευρωπαϊκή πόλη από την οποία θεωρείται ότι ξεκίνησε. Εκεί όπου τελείωσε ο τελευταίος ευρωπαϊκός. Εκεί, σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι δηλώνουν την αποστροφή τους στον πόλεμο, τον εθνικισμό, την εθνοκάθαρση και όλα αυτά που θα περίμενε κανείς να συγκεντρώνουν τον αποτροπιασμό του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, με την εξαίρεση της Άκρας Δεξιάς.

Το δίλημμα της Ρωσίας

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

© "Μεταρρύθμιση", Το δίλημμα της Ρωσίας, 05/07/2014,  samizdat project самиздат проджект

Οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία, δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ελαφρά τη καρδία. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και ισχυρότερο γείτονα της Ευρώπης, κύριο εταίρο της σε πολλούς οικονομικούς τομείς, προνομιακό συνομιλητή στον διαπολιτισμικό διάλογο. Η νηφαλιότητα, η ψυχραιμία, η γνώση του άλλου και της ιστορίας του, θα πρέπει να είναι τα κριτήρια ανάλυσης και καθορισμού της πολιτικής. 

Μια πολιτική απώθησης της Ρωσίας θα έχει  αρνητικά αποτελέσματα. Θα ενθαρρύνει δυνάμεις που έρχονται από το μακρινό παρελθόν της Ρωσίας, χειριστές της πολιτικής χειραγώγησης, που γνωρίζουν πως η κολακεία της εθνικής αυτοσυνείδησης σε συνδυασμό με μια πολεμική της παγκοσμιοποίησης, θα εξασφαλίσει μακροημέρευση και  ευημερία της κάστας τους. Όμως θα φέρει σε απόγνωση μεγάλα τμήματα της ρωσικής κοινωνίας.

Εγκλωβισμένη η ελληνική ματιά στο βαλκανικό της μικρόκοσμο αδυνατεί να δει λίγο παραπέρα από τη μύτη της. Τα γεγονότα στην ανατολική Ουκρανία, οι πρώτες ενδείξεις για αλλαγή πολιτικής της Ρωσίας, αλλά και οι γενικότερες ανακατατάξεις στην περιοχή, δείχνουν απόμακρα και αδιάφορα για την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία αρέσκεται σε ευφυολογήματα και ατάκες θερινής επιθεώρησης στο Δελφινάριο ως εμβριθείς πολιτικές αναλύσεις.

Παρόλα αυτά η ζωή είναι πολύ σοβαρή και οι εξελίξεις στην περιοχή ανατολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προδιαγράφουν εν πολλοίς, τα διλήμματα που αντιμετωπίζει η ρωσική ηγεσία.

Snow Queen - Elena Ringo

Ντάνιελ Μπελ: Οι πολιτισμικές αντιφάσεις του καπιταλισμού

του Άρη Μαραγκόπουλου

 

από την εφημερίδα © "Το Βήμα" 27/06/1999

 

Προσανατολισμένος στις κτητικές ορέξεις του Εγώ, ο όψιμος καπιταλισμός της μαζικής κατανάλωσης καταστρέφει κάθε κριτήριο αξιολόγησης. H ηδονιστική «απελευθέρωση» του ανθρώπου μέσα στο «ατσάλινο κλουβί» (Μαξ Βέμπερ) πήρε τη μορφή του σχετικισμού, του χυδαίου, χαμηλού, φτηνού, ανήθικου και ανίερου: από τον μοντερνισμό και τον μεταμοντερνισμό, φθάσαμε σε μια σύνδεση της δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας με συγκολλητική ύλη τα πολιτισμικά και επικοινωνιακά σκουπίδια του life style. Ζούμε σε μια κοινωνία που στερείται απαντήσεων στα βασικά ερωτήματα της ζωής. 
   
Από τα μέσα του 19ου αιώνα ως και σήμερα η οικονομία και η κουλτούρα στη Δύση είχαν κοινή μήτρα την αστική κοινωνία, μια κοινωνία που συνέδεσε τις κατακτήσεις της με την απόρριψη της παράδοσης και της αυθεντίας του παρελθόντος. Ωστόσο στις απαρχές της αυτή η κοινωνία κατάφερε τόσο στην οικονομία όσο και στην κουλτούρα της να εξασφαλίσει μια ισορροπία ανάμεσα στο «συντηρητικό» παρελθόν και στη γενική τάση της για «απελευθέρωση». Η αστική οικονομία ξεκίνησε παλεύοντας να εξασφαλίσει μια ενότητα ανάμεσα σε δύο αντιφατικά «ορμέμφυτα»: στον ασκητισμό του οικονομείν αφενός, που περιέβαλε την εργασία με θρησκευτικό και ηθικό νόημα ­ άμεση απόρροια του προτεσταντικού credo (όπως απέδειξε ο Max Weber), και στην κτητικότητα αφετέρου, την αδηφάγο επιθυμία κατοχής συνεχώς περισσότερων αγαθών. 

Γαλλική Επανάσταση, 14 Ιουλίου - πτώση της Βαστίλλης: Τα δάκρυα του Λαφαγιέτ

 του Νίκου Ράπτη

 

από την "Μεταρρύθμιση": Τα δάκρυα του Λαφαγιέτ 14/7/2014
 

Αντί να διεκδικήσουν την πολιτική εξουσία, οι πολίτες νοιάστηκαν να διευρύνουν λιγάκι την επικράτεια των ατομικών τους διαδρομών. Αναλώθηκαν στο ξέφρενο κυνήγι της συγκίνησης: καταναλωτισμός, θεάματα, ηδονοθηρία. Οι δημοκρατίες δεν παράγουν τόσο νόημα ζωής, όσο καταναλωτικά πρότυπα, τεχνολογικές καινοτομίες και ελκυστές νέων συγκινήσεων.

  

Εδώ και κάτι παραπάνω από δύο αιώνες, μια σειρά από πολιτικά κινήματα στις αγγλικές αποικίες του Νέου Κόσμου και τη Γαλλία έφεραν στο προσκήνιο ένα καινοφανές πολιτικό αίτημα: τη δημοκρατία -μια κοινωνία χωρίς αριστοκράτες και με δίκαιη και φιλάνθρωπη διανομή του πλούτου.

1789 - Πτώση της Βαστίλλης

    

Πιστοποιητικό γέννησης, η ιστορία του Ντάνιλο Κίς:Ζωή και λογοτεχνία με πόνο κερδισμένη

 της Μάρσι Σορ

   

το άρθρο της Marci Shore Birth Certificate: The Story of Danilo Kiš (παρουσίαση του ομώνυμου βιβλίου του Mark Thompson), δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο του © Institute for Human Sciences (Βιέννη) -  Tr@nsit Online

   

Το Πιστοποιητικό Γέννησης είναι ένα βιβλίο για την εμμονή ενός συγγραφέα με έναν άλλο συγγραφέα. Ο συγγραφέας, Μαρκ Τόμσον, είναι Βρετανός ιστορικός της Γιουγκοσλαβίας. Ο Ντάνιλο Κις ήταν Γιουγκοσλάβος συγγραφέας, καθώς και μεταφραστής της Άννας Αχμάτοβα από τα ρωσικά, του Έντρε Άντυ (Endre Ady) από την ουγγρική γλώσσα και του Ρεημόν Κενώ (Raymond Queneau) από τα γαλλικά. Ήταν ένας Ούγγρος Εβραίος, Μαυροβούνιος και Σέρβος Χριστιανός Ορθόδοξος - μια «εθνογραφική σπανιότητα» που ο ίδιος πίστευε ότι θα πεθάνει μαζί του.
Ο πατέρας Kiš ήταν Ούγγρος Εβραίος. Η μητέρα του ήταν Μαυροβούνια χριστιανή, που καταγόταν από πολεμιστές. Οι Μοντενεγκρίνοι πρόγονοι του Kiš, που έκοβαν άφοβα τα κεφάλια των Τούρκων πολεμιστών, αντιπροσώπευαν όλα όσα δεν ήταν οι Κεντροευρωπαίοι Εβραίοι. Το Μαυροβούνιο ήταν φατρίες, αίμα, τιμή και εκδίκηση. Οι Εβραίοι ήταν στο μεταίχμιο, περιπλανώμενοι, ανέστιοι, φοβισμένοι. Ο Kiš γεννήθηκε το 1935 και πέρασε τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής του στη βόρεια γιουγκοσλαβική πόλη Νόβι Σαντ, στη Βοϊβοντίνα, τα επόμενα πέντε στη γενέτειρα του εβραίου πατέρα του, στο Καθολικό χωριό Kerkabarabás της Ουγγαρίας. Ο πατέρας του έπινε πολύ, η μητέρα του έπλεκε, ο Ντάνιλο καθάριζε κοτέτσια. Αργότερα σπούδασε βιολί στην πρωτεύουσα των ηγεμόνων του Μαυροβουνίου Τσέτινιε, πριν πάει να σπουδάσει φιλολογία στο Βελιγράδι της Σερβίας.  

Eduard M. Kiš

Milica Dragićević - Kiš

Danilo Kiš, Subotica, 1937.

ΗΠΑ: O Ομπάμα θέλει να σταματήσει το μαζικό θάνατο των μελισσών

© ore/Reuters/Der Spiegel (21.6.2014) - USA: Obama-Regierung will massenhaftes Bienensterben stoppen

  

Τι σκοτώνει τις μέλισσες; Πώς μπορεί να σταματήσει ο μαζικός θάνατος που οδηγεί σε εξαφάνιση το έντομο απο το οποίο εξαρτάται η αναπαραγωγή των πιο πολλών καλλιεργημένων φυτών ;  Οι μελισσοκόμοι στις ΗΠΑ έχασαν ήδη μία στις τέσσερις αποικίες μελισσών.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει συστήσει μια ομάδα εργασίας και έκτακτης επέμβασης για να λύσει αυτό το αίνιγμα. Με ζημίες δισεκατομμυρίων δολαρίων απειλείται άμεσα η γεωργία.
  

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε μια εθνική στρατηγική για να καταπολεμήσει επειγόντως τη δραματική καταστροφή που πλήττει τις μέλισσες στην Αμερική. Τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός των μελισσών στις ΗΠΑ έχει πέσει σε επισφαλή επίπεδα που απειλούν άμεσα την αγροτική οικονομία, δήλωσε το Γραφείο του προέδρου των ΗΠΑ. Οι μέλισσες γονιμοποιούν τα φυτά που παράγουν το ένα τέταρτο των καρπών που καταναλώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα αμύγδαλα, το δεύτερο πιο σημαντικό γεωργικό προϊόν στην Καλιφόρνια, γονιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά από τις μέλισσες των μελισσοκόμων. Η επικονίαση που γίνεται με τη δραστηριότητα των ήμερων μελισσών, εξασφαλίζει γεωργικά προϊόντα αξίας άνω των 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, σύμφωνα με το Προεδρικό Γραφείο των ΗΠΑ. Σε περίπου εννέα δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως εκτιμάται η απόδοση των άγριων επικονιαστών, όπως είναι οι μπάμπουρες.

 

Οι ελίτ της «μεσαίας τάξης» εναντίον των αδύναμων: Η επιστροφή της πολιτικής της σύγκρουσης

του Τάσου Γιαννίτση
   

Καθημερινή 29.6.2014 (αναδημοσίευση στην Πολιτική Επιθεώρηση)
    

Οταν οι ελίτ δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να αναλάβουν το βάρος που τους αναλογεί στην αντιμετώπιση μιας πραγματικότητας, που οι ίδιες δημιούργησαν, υπάρχει δομικό αδιέξοδο. Τότε, η προοπτική που ανοίγεται δεν έχει τίποτα το ευρωπαϊκό, τίποτα το δημοκρατικό, τίποτα το αναπτυξιακό, τίποτα το κοινωνικό, τίποτα το εθνικό.  
Οταν και ο αριστερός λαϊκισμός επικροτεί, τότε δικονομεί και συμμετέχει στη συμπαιγνία εναντίον των πιο αδύνατων, με εργαλείο τη δύναμη. Η αριστερά αυτή εγκαταλείπει την ουσία, γίνεται κίβδηλη, αδιαφορεί για την πραγματική αλληλεγγύη και την ισονομία στις επώδυνες θυσίες.
  
«Οταν οι μεσαίες τάξεις καταρρέουν, τα θεμέλια της δημοκρατίας υπονομεύονται». Ομως, «όταν σε συνθήκες κρίσης αντιμάχονται μεταξύ τους οι μεσαίες και οι πιο αδύναμες τάξεις, τότε καταρρέουν όλα».

Το σκηνικό που στήνεται με τις συνεχείς ακυρώσεις αποφάσεων που αφορούν μισθούς και συντάξεις διαφόρων επαγγελματικών ομάδων στο όνομα κάποιας υποθετικής αποκατάστασης κοινωνικών αδικιών ή κάποιας υποθετικής ανατροπής αντιλαϊκών μέτρων αποτελεί μια στυγνή επίδειξη δύναμης της πολιτικής και άλλων τμημάτων της ελίτ της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στις έννοιες της αλληλεγγύης και της ισονομίας και απέναντι σε εκατομμύρια ανέργους, φτωχούς ή τσακισμένους της ίδιας της πολιτικής. Όπως σε πολλά άλλα ζητήματα, χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα η επίκληση μιας αδύναμης κοινωνικής ομάδας για να δικαιολογηθεί και να στοιχηθεί πίσω της μια προκλητικά προνομιακή μεταχείριση κοινωνικών ομάδων με μηδενική ή δυσανάλογα μικρή συμμετοχή στην αδυσώπητη ανατροπή που υπέστησαν εκατομμύρια πολίτες των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.