του Γιάκομπ Άουγκστάϊν
© SPIEGEL ONLINE 2013
Είναι ο θρίαμβος της ουτοπίας επί της απελπισίας του θανάτου. Ο θάνατος έρχεται όπως ένας καπιταλιστής του χρηματο-πιστωτικού συστήματος και λέει «There Is No Alternative» («δεν υπάρχει εναλλακτική λύση»). Και μετά, η Ανάσταση του Χριστού τον διαψεύδει.
Τον Σεπτέμβριο του 2012, φωτογραφήθηκε ένας νέος άνθρωπος τη στιγμή που έφευγε απο ένα κατάστημα στο Μόναχο. Το πρόσωπό του είναι γελαστό. Και τα δυό του χέρια υψώνονται ψηλά, προς τον ουρανό. Στο ένα χέρι κρατά ένα μικρό άσπρο κουτί. Πίσω του, αριστερά και δεξιά στέκονται δυο μεγαλόσωμοι άνδρες, ντυμένοι με μπουφάν που μοιάζουν με ένστολων, κι αυτοί χαμογελαστοί. Ο Ραλφ M., 21 ετών, είχε αγορασει το πρώτο i-phone στην πόλη του Μονάχου. «Απλά, είναι λατρεία, μόδα, ν' αγοράζεις ένα i-phone», δήλωσε σε μιαν εφημερίδα, η οποία έγραφε επίσης, ότι το προσωπικό του καταστήματος πανηγύρισε το γεγονός με ρυθμικό χειροκρότημα.
O Βάλτερ Μπένγιαμιν θα το καταλάβαινε. Είχε χαρακτηρίσει τον καπιταλισμό «καθαρή λατρευτική θρησκεία, ίσως την πιό ακραία που υπήρξε σε όλη την ιστορία». Κανένα δόγμα, καμμιά θεολογία, μόνον λατρεία. Στο πρόσωπο του νεαρού θαυμαστή της Apple από το Μόναχο μπορούσες να διακρίνεις μιαν εσωτερική κατάσταση, που δεν είναι και τόσο εύκολο να παραχθεί: Ευτυχία, ανάταση. Τι γίνεται όμως, όταν ο καπιταλισμός δεν μπορεί πιά να εκπληρώσει αυτά που υπόσχεται, όπως συμβαίνει στην Ισπανία ή στην Ελλάδα; Τότε χάνεται το γέλιο από τα πρόσωπα των ανθρώπων και έρχονται να τους υπενθυμίσουν με τη βοήθεια του αστυνομικού γκλόμπ, ότι τα συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών αγορών είναι και δικά τους συμφέροντα.
