Το φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του '60 αντιμέτωπο με τη Σχολή της Φρανκφούρτης: Ριζοσπαστικές πολιτικές μορφές και κοινωνική οπισθοδρόμηση

Λες και αφορά γεγονότα που συμβαίνουν στην Ελλάδα, στη δεκαετία του 1990, του 2000, σήμερα... 
Εξαιρετική υπενθύμιση με περιεχόμενο ταυτόχρονα ιστορικό αλλά και επίκαιρο είναι η δημοσίευση των επιστολών που αντάλλαξαν οι Τέοντορ Αντόρνο, Χέρμπερτ Μαρκούζε και Γιούργκεν Χάμπερμας το έτος 1969 - με θέμα τη Δημοκρατία, τα κινήματα, τις βίαιες συμπεριφορές και τα Πανεπιστήμια. 

Η επιστολογραφία είχε ως αφορμή τη κατάληψη τότε, από ομάδες φοιτητών, του Ινστιτούτου για την Κοινωνική Έρευνα στη Φρανκφούρτη (Institut für Sozialforschung). Ακολούθησε κλήση της αστυνομίας από τον Αντόρνο. Στη δύσκολη κατάσταση για το Ινστιτούτο, έγινε η προσπάθειά του να πείσει τον Χέρμπερτ Μαρκούζε να έλθει απο τις ΗΠΑ. 

Αποσπάσματα των επιστολών σε Ελληνική μετάφραση, όπως δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα Παραπολιτική - Ο Μαρκούζε, o Αντόρνο, ο Χάμπερμας και μια συζήτηση για τη Δημοκρατία και τα Πανεπιστήμια (12 Αυγούστου 2013).

Αναδημοσίευση στις ιστοσελίδες μη μαδάς τη μαργαρίτα 
 αριστερή στρουθοκάμηλος, μεταρρύθμιση

Οι επιστολές στην Αγγλική γλώσσα είχαν δημοσιευθεί στο Βρετανικό περιοδικό New Left Review, τ. 233 (Περίοδος Ι) - Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1999. 

Το πλήρες κείμενο των επιστολών, όπως δημοσιεύθηκαν στο New Left Review (pdf).

Ωστόσο, πέρα από τα πολιτικά φαινόμενα που γρήγορα έρχονται και γρήγορα αποχωρούν, κάποτε πρέπει να κατανοηθεί, να αξιολογηθεί στις πραγματικές διαστάσεις και στην ουσία της, και κυρίως ως μεγάλη κοινωνική στροφή, η πολιτισμική επανάσταση της δεκαετίας του 1960.
Η σχετική ανάλυση του Π. Κονδύλη στην Παρακμή του αστικού πολιτισμού ήταν μια εύστοχη αρχή. Πέρα από τον Ατλαντικό υπάρχει η παρακαταθήκη που άφησε με το ξεχωριστό έργο του ο Christopher Lasch (π.χ. Η κουλτούρα του ναρκισσισμού).
Τι πραγματικά άρχισε τότε και τι μπολιάσθηκε μέσα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες; Τα κοινωνικά κινήματα του Μάη του '68 δεν ήταν καθόλου ασύμβατα με το ρεύμα που επρόκειτο να σαρώσει τη Δύση στις επόμενες σκληρές δεκαετίες της αφθονίας, στα χρόνια που βασίλευσε ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός.  
Η πολιτισμική επανάσταση της δεκαετίας του 1960 απέρριπτε στις διακηρύξεις τον καπιταλισμό, αλλά οι νοοτροπίες που κατεξοχήν τροφοδότησε ήταν ο ελευθεριάζων εγωκεντρισμός και ηδονισμός. Με τον τρόπο αυτό, η λεγόμενη γενιά του 1968 ανεχόταν και προωθούσε ενεργητικά στο επίπεδο του βιοκόσμου, δηλαδή των ατομικών επιλογών, προτύπων και συμπεριφορών, αυτό που απέρριπταν τα κινήματα στις θεωρητικές κατασκευές. Η πολιτισμική επανάσταση της δεκαετίας του 1960 παρήγαγε κυρίως μια γενιά από "εύφλεκτα καυσόξυλα", για να συμβάλλει και αυτή στην μεγάλη πυρά που παραγέμιζε με καυτό αέρα την καταναλωτική νεοφιλελεύθερη φούσκα, 1980 - 2008. Πρωταγωνίστησε στην κατανάλωση εμπορευμάτων, εικόνων, ανθρώπινων σχέσεων, αισθημάτων...
Πέρα από αυτές τις οξύμωρες επιδράσεις στην κοινωνία, "το 1968 δεν άφησε άλλη αξιόλογη πολιτική κληρονομιά και πολιτικούς επιγόνους", διαπίστωνε συνοπτικά με τη σειρά του ο Ν. Αλιβιζάτος σε πρόσφατο επετειακό άρθρο.
Ο Τέοντορ Αντόρνο και ο νεότερός του Γιούργκεν Χάμπερμας διέθεταν τα κατάλληλα εργαλεία σκέψης, αλλά και πολιτική ευαισθησία, διάκριση ανάμεσα στο βραχύβιο και σ΄ αυτο που μένει. Έτσι υποπτεύθηκαν έγκαιρα, ήδη τότε, σε τι κατηφορικό δρόμο για την κοινωνία μπορεί να εξελιχθεί αυτό το ρεύμα νοοτροπιών.

 Γ. Ρ. 

Eric Miller - Hope in a Scattering Time: A Life of Christopher Lasch (World Affairs)

Ένας δικός μας άνθρωπος: Ο Κρίστοφερ Λάς και η εντολή για λαϊκότητα στην πολιτική - του Άντριου Τζ. Μπάσεβιτς

Ερμηνεύοντας την πολιτισμική αποτυχία του φιλελευθερισμού: Το δώρο που μας χάρισε ο Κρίστοφερ Λάς - του Τζέϊμς Σήτον 

Η Ελλάδα της κρίσης, η παρακμή του αστικού πολιτισμού και η πολιτισμική επανάσταση των δεκαετιών του 1960 & 1970 - Παναγιώτης Κονδύλης (από την εισαγωγή της "Παρακμής του αστικού πολιτισμού")