του Μάρτσελ Φράτσερ
© Die Zeit - Marcel Fratzscher: Die Elite verschließt die Augen, 23.12.2016
«Οι ελίτ κλείνουν τα μάτια για να μη δούν την πραγματικότητα. Το βασικό που βρίσκεται στή ρίζα της εξαπλούμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας είναι το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας», γράφει ο οικονομολόγος Μάρτσελ Φράτσερ. «Η επικρατούσα πολιτική επιχειρεί να αντιμετωπίσει την κοινωνική δυσαρέσκεια αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τις οικονομικές μεταβιβάσεις του κράτους κυρίως πρός κοινωνικές ομάδες λίγο-πολύ ήδη προνομιούχες. Αυτό δεν θα αλλάξει τίποτε ουσιαστικό στο πρόβλημα της κοινωνικής ανισότητας».
Μολονότι ο Φράτσερ γράφει εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής της Γερμανίας, πολλά συνηγορούν ότι και για μας μιλά ο μύθος. Ανάλογες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές παροχών, που δεν εξισορροπούν τις πραγματικές ανισότητες, βλέπουμε να επικρατούν στην θεωρούμενη ως «καλοστεκούμενη» Γερμανία και στην χειμαζόμενη από την κρίση Ελλάδα.
Γ. Ρ.
Τα παιδιά που προέρχονται από κοινωνικά μειονεκτούσες οικογένειες αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες για να χρησιμοποιήσουν τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους και να μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη για τη ζωή τους. Οι γυναίκες υφίστανται σημαντικές διακρίσεις στην αγορά εργασίας και η πολιτική εξακολουθεί να κάνει πολύ λίγα για να το σταματήσει. Ακόμη και άνθρωποι με μεταναστευτικό οικογενειακό υπόβαθρο αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες για να χρησιμοποιούν τις ικανότητές τους ώστε να έχουν δίκαιες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία.
Πολλοί εκπρόσωποι των λεγόμενων ελίτ αρνούνται όλα αυτά ή τα υποβαθμίζουν ως πρόβλημα. Δεν βλέπουν ότι η πολιτική και η κοινωνία αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει την ανισότητα και να εκτονώσει την κοινωνική σύγκρουση. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι για τον αυξανόμενο πολιτικό εξτρεμισμό και για τη δυσαρέσκεια του λαού φταίει η παγκοσμιοποίηση ή η Ευρώπη. Άλλοι θέλουν να επιρρίψουν την ευθύνη στη μετανάστευση, στη δυσκολία της ενσωμάτωσης των προσφύγων ή στο γεγονός ότι εδώ και πολύ καιρό η Γερμανία είναι χώρα υποδοχής μεταναστών.
Πολλοί εκπρόσωποι των λεγόμενων ελίτ αρνούνται όλα αυτά ή τα υποβαθμίζουν ως πρόβλημα. Δεν βλέπουν ότι η πολιτική και η κοινωνία αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει την ανισότητα και να εκτονώσει την κοινωνική σύγκρουση. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι για τον αυξανόμενο πολιτικό εξτρεμισμό και για τη δυσαρέσκεια του λαού φταίει η παγκοσμιοποίηση ή η Ευρώπη. Άλλοι θέλουν να επιρρίψουν την ευθύνη στη μετανάστευση, στη δυσκολία της ενσωμάτωσης των προσφύγων ή στο γεγονός ότι εδώ και πολύ καιρό η Γερμανία είναι χώρα υποδοχής μεταναστών.
John Martin: Η πτώση της Βαβυλώνας (χαλκογραφία) |
Όλοι αυτοί ερμηνεύουν το πρόβλημα με εσφαλμένο τρόπο: Η δυσαρέσκεια δεν εκπηγάζει από μια πολιτισμική σύγκρουση. Ούτε η παγκοσμιοποίηση, ούτε η Ευρώπη φέρουν την ευθύνη γι' αυτή την δυσαρέσκεια. Συνακόλουθα, μαζί με την ερμηνεία, και οι λύσεις που προτείνονται από τις ελίτ είναι εσφαλμένες. Το να επανεθνικοποιηθεί η πολιτική, το να υψωθούν υψηλότερα οι συνοριακοί φραγμοί ακόμη και για τους
πολίτες της ΕΕ, το να αποδυναμωθεί η Ευρώπη και τα θεσμικά της όργανα, το να μη γίνονται αποδεκτοί στη Γερμανία άνθρωποι από άλλους πολιτισμούς και θρησκείες - όλα αυτά δεν θα λύσουν το βασικό που βρίσκεται στη ρίζα της εξαπλούμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας, δηλαδή το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας.
Εξίσου εσφαλμένη είναι η σημερινή προσπάθεια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Γερμανίας,
να κατευνάσει τους πολίτες με χρηματικά δώρα και έτσι να εξαγοράσει ψήφους στις επερχόμενες εκλογές του έτους 2017. Πολλές
από τις υπό συζήτηση αυξήσεις συντάξεων και μειώσεις φόρων δεν ωφελούν καθόλου τους ανθρώπους που χρειάζονται πραγματικά τη βοήθεια. Και περισσότερες κοινωνικές δαπάνες δεν λύνουν το πρόβλημα της καταστροφικής και εκτός ελέγχου κοινωνικής ανισότητας. Διότι για την αντιμετώπισή της απαιτείται ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα στον τομέα της
εκπαίδευσης και της κατάρτισης, για την ένταξη των ανθρώπων στην αγορά
εργασίας και στοχευμένη ενίσχυση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας.
Δεν κάνουν λάθος οι άνθρωποι που είναι δυσαρεστημένοι για την υψηλή κοινωνική ανισότητα. Λάθος κάνει η πολιτική, η οποία δεν θέλει να παραδεχτεί αυτό το άβολο για εκείνη γεγονός. Διότι
αυτό απαιτεί μια ριζική αλλαγή του τρόπου σκέψης της, προς μια πιο στοχευμένη οικονομική
και κοινωνική πολιτική, καθώς και μεγάλες επενδύσεις. Η
πορεία που έχει επιλέξει, δηλαδή να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις οικονομικές μεταβιβάσεις του κράτους κυρίως πρός κοινωνικές ομάδες λίγο-πολύ ήδη προνομιούχες, δεν θα αλλάξει τίποτε ουσιαστικό στο πρόβλημα της
κοινωνικής ανισότητας στη Γερμανία.
Ο Marcel Fratzscher (1971) διδάσκει Μακροοικονομία στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου και είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου DIW. Εργάζεται επίσης ως σύμβουλος στην ΕΚΤ, στην οποία από το 2001 έως 2012 ήταν επικεφαλής του τμήματος Ανάλυσης Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής. Δίδαξε παλαιότερα Διεθνές Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φρανκφούρτης και από τον Δεκέμβριο του 2016 θα γράφει τακτικά στην Zeit Online.
Είναι μέλος του Ομίλου Γκλίνικε Αρθρογραφία του Μάρτσελ Φράτσερ στην εφημερίδα Die Zeit
Μάρτσελ Φράτσερ: Η νομοθέτηση προληπτικών μέτρων επιδρά φιλοκυκλικά, επιδεινώνει την κατάσταση στην ελληνική οικονομία. Πότε θα διδαχτεί η ΕΕ από την ελληνική κρίση;
Άρμιν φον Μπόγκνταντυ, Μάρτσελ Φράτσερ, Γκούντραμ Βολφ: Το χρέος της Ελλάδας μπορεί και πρέπει να ελαφρυνθεί εντός της ευρωζώνης. Συσχέτιση επιτοκίων με την ανάπτυξη και μορατόριουμ πληρωμών (Bruegel Institute - Brussels και Frankfurter Allgemeine Zeitung)
Γιούργκεν Χάμπερμας (συνένετευξη): Στην ιστορία, εποχές στις οποίες καπιταλισμός και δημοκρατία ισορροπούσαν ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου