της Αγγελικής Σπανού
από την "Μεταρρύθμιση": Πολιτική του παραλόγου 2.6.2015
Περιμένουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει τις πρόωρες συντάξεις και να εφαρμόσει το ενιαίο μισθολόγιο στις ΔΕΚΟ. Οι φερόμενες ως μεταρρυθμιστικές κυβερνήσεις που προηγήθηκαν δεν τα καταφέραν και επί των ημερών τους οι αξιολογήσεις έκλειναν και οι δόσεις εκταμιεύονταν κανονικά με την Τρόικα να κάνει πως δεν ξέρει ότι ακμαίοι 50άρηδες έβγαιναν μαζικά στη σύνταξη.
Η αντιμνημονιακή ψευδαίσθηση δεν κυριάρχησε μόνο λόγω της αυτονόητης δύναμης του λαϊκισμού. Ηταν και η μνημονιακή εξαπάτηση που αποκαλύφθηκε και αφαίρεσε κάθε πειστικό επιχείρημα από τους υποστηρικτές των διαρθρωτικών αλλαγών, της πολιτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας και του ουσιαστικού εξευρωπαϊσμού.
Ηταν φοβερός ο εμπαιγμός που προηγήθηκε για να φτάσουμε στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ηταν συγκλονιστική η αδικία στην κατανομή των βαρών της κρίσης και απίστευτη η υποκρισία των υπέρμαχων της μνημονιακής προσαρμογής. Ούτε οι κυβερνήσεις έκαναν βαθιές τομές για να αλλάξει η πελατειακή δομή του κράτους και της οικονομίας, ούτε οι επιτηρητές έλεγχαν πραγματικά, δίκαια και σωστά. Η κατρακύλα στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και όσα ακολούθησαν ήταν αναπόφευκτη: Το αφήγημα του προηγούμενου συστήματος εξουσίας είχε καταρρεύσει παταγωδώς και δεν είχαν ούτε τη στοιχειώδη κοινωνική συναίνεση για να συνεχίσουν, αφού κανένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα δεν παρουσίασαν ούτε κάποια πρόταση ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης, ενώ από ένα σημείο και μετά έκαναν και οι ίδιοι επίδειξη αντιμνημονιακού σθένους.
 |
| Albrecht Dürer - Ρινόκερος, 1515 |
Από τον παραλογισμό στον παραλογισμό: Οσο τραβάει η διαπραγμάτευση τόσο μεγαλώνει το δημοσιονομικό κενό και άρα ο λογαριασμός των μέτρων. Οσο μένει ο Γ. Βαρουφάκης επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου τόσο βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης με τους πιστωτές και τόσο αυξάνουν οι πιέσεις. Οσο πιο πολύ φλυαρούν τα κυβερνητικά στελέχη τόσο ενισχύεται η δυσπιστία των εταίρων και τόσο απομακρύνεται η λύση. Αντί να κλείσουν τη συμφωνία γρήγορα για να αποτρέψουν την επιστροφή στην ύφεση μπήκαν στο παιχνίδι των καθυστερήσεων για να διαφημίσουν σκληρή διαπραγμάτευση και ηρωική αντίσταση. Τελικά παραδίδουν καμμένη γη στον εαυτό τους γιατί αυτούς τους τέσσερις μήνες η οικονομία έχει τραυματιστεί πολύ σοβαρά λόγω της αβεβαιότητας και του προβλήματος ρευστότητας. Στην πραγματικότητα βλάπτουν την εικόνα της κυβέρνησης προσπαθώντας να κερδίσουν δημοτικότητα και το χειροκρότημα του ακροατηρίου. Δεν βγάζει νόημα; Δεν είναι το μόνο.
Οι εταίροι μας που διαμαρτύρονται ότι είναι αναξιόπιστη η κυβέρνηση έχουν επιβάλει κώδικα εχεμύθειας στη διαπραγμάτευση και ασκούνται στις διαρροές, εκ παραλλήλου με το Μέγαρο Μαξίμου, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε -έγκυρα και υπεύθυνα- ούτε εμείς ούτε οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί πού ακριβώς υπάρχει η εμπλοκή: Πράγματι ζητούν να αυξηθεί ο ΦΠΑ στο ρεύμα στο 23%; Επιμένουν για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα; Τι έχουν προτείνει αυτοί, τι η κυβέρνηση και ποια απόσταση μένει να διανυθεί; Δεν μας λένε τίποτα από αυτά. Μόνο “κλίμα” φτιάχνουν, συνθηματολογούν και υπαινίσσονται συντηρώντας ένας απωθητικό παιχνίδι επικοινωνίας με το οποίο βολεύονται μια χαρά και οι προπαγανδιστές του Μεγάρου Μαξίμου τους οποίους υποτίθεται ότι προσπαθούν να στριμώξουν.
Τα κόμματα που συμμετείχαν στην προηγούμενη κυβέρνηση περιμένουν τη δικαίωσή τους. Να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη χώρα. Μα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πέσει όταν ηττηθεί πολιτικά. Και θα ηττηθεί πολιτικά όταν κάποια πολιτική δύναμη τον νικήσει. Δεν θα αυτοκαταστραφεί ούτε θα αυτοαναφλεγεί. Ακόμη και αν στην πορεία διασπαστεί, πάλι μπορεί να κυριαρχούν τα δικά του δόγματα και τα δικά του στελέχη.
Οσοι πιστεύουν ότι η χώρα καταστρέφεται, αντί να απεργάζονται σενάρια για αλλαγή κυβέρνησης και πρωθυπουργού χωρίς εκλογές, θα ήταν πιο χρήσιμο αν προσπαθούσαν να απαντήσουν σε πιο πολιτικά ερωτήματα. Να αναγνωρίσουν, δηλαδή, ότι κλείνει ένας ιστορικός κύκλος και να αναζητήσουν τις ιδέες και τα πρόσωπα, με αυτή τη σειρά, που μπορούν να εμπνεύσουν, να κινητοποιήσουν και να συγκινήσουν φιλοευρωπαϊκές κοινωνικές δυνάμεις που δεν έχουν πού να σταθούν. Οσο ονειρεύονται τον τέλειο τεχνοκράτη που θα εγκατασταθεί στο Μαξίμου επειδή κατέρρευσε η οικονομία απλώς χάνουν χρόνο και αποδεικνύουν ότι είναι αιχμάλωτοι των παραλογισμών με τους οποίους φτάσαμε ως εδώ: Το μνημόνιο ήταν το μόνο πρόγραμμα που παρουσιάστηκε, παρόλα αυτά ποτέ δεν εφαρμόστηκε, ενώ έκαναν πως το εφαρμόζουν και ενώ οι έξω έκαναν πως το ελέγχουν, το success story ήταν ένα κακόγουστο αστείο που το πλάσαραν στα σοβαρά, ενώ ελπίζουν ότι η κυβερνητική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει δεύτερη ευκαιρία σε όσους έχασαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο μεταξύ τα κόμματα συμφωνούν πως δεν πρέπει να αυξηθεί ο ΦΠΑ στη Μύκονο αλλά κρύβονται όταν πρόκειται για την αναγκαία μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, την απελευθέρωση της αγοράς προϊόντων, την επιτάχυνση στην απονομή δικαιοσύνης, τον εξορθολογισμό του κράτους.
Στην ερώτηση τι κάνει η φαλακρή τραγουδίστρια, η απάντηση (στο έργο του Ιονέσκο) ήταν ότι χτενίζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου