4. Όπως και στις περισσότερες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, ο αριστερός ακτιβισμός στην Πολωνία είναι αρκετά περιθωριακός, αν και αυξάνεται σταθερά. Αλλά τα τελευταία χρόνια, και όχι μόνο εξαιτίας της επίδρασης των παγκόσμιων κινημάτων όπως του Occupy και των Αγανακτισμένων, οι Πολωνοί ακτιβιστές έχουν στο μυαλό τους ένα μοντέλο κοινωνικής αλλαγής, που θα περιλαμβάνει καταρχάς την οικοδόμηση ενός ευρύτερου κοινωνικού κινήματος που θα αγωνίζεται για τη συμμετοχική δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, και στη συνέχεια τη δημιουργία ενός πολιτικού κόμματος που θα δώσει την εκλογική έκφραση σε μια τέτοια κίνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos έχουν σίγουρα τροφοδοτήσει αυτά τα σενάρια, και η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές έχει δημιουργήσει πολλές ελπίδες.

Η Claudia Ciobanu είναι δημοσιογράφος από τη Ρουμανία, πτυχία Πολιτικής Επιστήμης και Ευρωπαϊκών Σπουδών, συνεργάτιδα του διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων Inter Press Service. Ζει στην Πολωνία, δραστηριοποιείται στην περιβαλλοντική ΜΚΟ Bankwatch. Βιογραφικό.  
  
Στον ιστότοπο Μετά την Κρίση, Claudia Ciobanu - Ορυχεία χρυσού στη Ρουμανία: «Η επανάσταση αρχίζει με τη Ρόσια Μοντάνα»
    
Αρθρογραφία της στο Eurozine      Αρθρογραφία της στο OpenDemocracy 




Αλιόνα Λιάσεβα (Ουκρανία, Ισπανία): «Να μην ακολουθήσει τον «σκανδιναβικό δρόμο» της ανάπτυξης (σοσιαλδημοκρατική μεν εσωτερική πολιτική, απομονωτική στις διεθνείς σχέσεις)» 
1. Αν κατορθώσει να προκαλέσει την δημιουργία ενός ισχυρού διεθνούς αριστερού κινήματος στην Ευρώπη, ενώνοντας όλες τις αριστερές δυνάμεις, θα ήταν μια πραγματική επιτυχία. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι μια κίνηση του «Νότου» κατά της «Δύσης». Αυτή η ρητορική είναι αρκετά δημοφιλής, αλλά ελπίζω ότι δεν θα επικρατήσει. 
2. Αποτυχία θα είναι στροφή προς τα δεξιά και τον απομονωτισμό. Και δεν εννοώ ότι αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να υιοθετήσει μια δεξιά ρητορική περί καταπολέμησης της μετανάστευσης, αλλά υπάρχει μια πιθανότητα η νέα ελληνική κυβέρνηση να ακολουθήσει το σκανδιναβικό δρόμο της ανάπτυξης - να γίνει σοσιαλδημοκρατική στην εσωτερική πολιτική και απομονωτική στις διεθνείς σχέσεις. Φυσικά, με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να βρει ισχυρή εκλογική στήριξη, αλλά αυτό δεν θα βοηθούσε το διεθνές αριστερό κίνημα. 
3. Ίσως επειδή είμαι από την Ουκρανία και είδα πώς άλλαξε μέσα σε ένα χρόνο η πολιτική κατάσταση στη χώρα μου, πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην κάνω καμία πρόγνωση, διότι τα πράγματα σίγουρα θα εξελιχθούν διαφορετικά. Εκτός από το θετικό και αρνητικό σενάριο που ανέπτυξα παραπάνω, υπάρχουν χιλιάδες άλλα, που είναι εξίσου πιθανά. Και, δυστυχώς, η εξέλιξη της Ιστορίας δεν εξαρτάται μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από έναν μεγάλο αριθμό άλλων παραγόντων. Παρόλο που έχω εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του, καθώς και στα κοινωνικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, εξακολουθώ να είμαι αρκετά απαισιόδοξη, διότι δεν είναι οι μόνοι παίκτες στο παιχνίδι. Μερικές φορές συζητώ με τους συντρόφους την ιστορία του Αλιέντε σε σχέση με την Ελλάδα. Είναι λυπηρό, αλλά δείχνει πόσο ισχυρή είναι η καπιταλιστική τάξη. 
4. Για την Ουκρανία, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, στις μέρες μας δεν σημαίνει πολλά, σχεδόν τίποτα. Στην ουκρανική κοινή γνώμη, όπως παρουσιάζεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα φιλορωσικό κόμμα, επειδή δεν υποστήριξε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ο μέσος Ουκρανός είτε δεν γνωρίζει τίποτα για τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι όλη η προσοχή του είναι στον πόλεμο, είτε τον μισεί, επειδή με κάποιο τρόπο τον συνδέει με τη Ρωσία και τον κομμουνισμό.

Η Αλιόνα Λιάσεβα (Альона Ляшева) είναι Ουκρανή μεταπτυχιακή φοιτήτρια σε θέματα μετανάστευσης, συνεκδότρια του ουκρανικού «Commons: Journal for Social Criticism», ζει στην Ισπανία. 
  
Αρθρογραφία της Альона Ляшева στο Commons (Cпільне)
Το «φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ» δεν είναι θέμα μόνο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Είναι ζωτικής σημασίας για όλη την ευρωπαϊκή Αριστερά, και αποτελεί μια πρόκληση γενικά για τις ιδέες των αριστερών κομμάτων σε διεθνές επίπεδο. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ υπαναχωρήσει από το πρόγραμμά του και, ως εκ τούτου, χάσει την τεράστια επιρροή του (κατά πάσα πιθανότητα, προς όφελος της Άκρα Δεξιάς), αυτό θα αποτελέσει μια μεγάλη ήττα για την Αριστερά διεθνώς. 
Προς το παρόν, βλέπουμε ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας ο οποίος έχει επηρεάσει την πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, είναι οι προσδοκίες και οι ελπίδες των από τα κάτω υποστηρικτών του. Αυτό σημαίνει ότι βραχυπρόθεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει ριζοσπαστικές θέσεις στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και τη Γερμανία. Στην περίπτωση που η κυβέρνηση Τσίπρα φανεί πολύ ασταθής, ο ριζοσπαστισμός αυτός μπορεί εύκολα να προκαλέσει τερματισμό της συνεργασίας με τους ANEΛ. Αν λάβουμε υπόψη ότι το ελληνικό ζήτημα μπορεί να επιλυθεί μόνο σε ευρωπαϊκή κλίμακα, ίσως θα είναι καλύτερη μια πιθανή πτώση της κυβέρνησης εξαιτίας της σύγκρουσης, παρά η επιβίωση της ως αποτέλεσμα πολιτικής ενσωμάτωσης.
Τι σημαίνει η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ για την Ρωσία και την Αριστερά; Από τη οπτική γωνία της Ρωσίας, η κατάσταση με τη νέα ελληνική κυβέρνηση φαίνεται αρκετά περίπλοκη. Από την αρχή τα φιλικά στο Κρεμλίνο μέσα ενημέρωσης είδαν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ως επιτυχία «γεωπολιτικών φίλων» και τη χρησιμοποίησαν ως προπαγάνδα για να αποδείξουν την κρίση των σχεδίων της Ε.Ε. Την ίδια στιγμή, η φιλελεύθερη αντιπολίτευση της Ρωσίας εντάχθηκε αμέσως στη δυτική εκστρατεία δυσφήμισης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πουτινικός/αντι-Πουτινικός άξονας της δημόσιας αντιπαράθεσης κυριάρχησε πλήρως στην προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή την εντελώς κατασκευασμένη πόλωση, είναι δύσκολο για τη ρωσική ριζοσπαστική Αριστερά να επιχειρηματολογήσει εναντίον και των δύο θέσεων, καθώς η φωνή της είναι πολύ αδύνατη. 
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το Κρεμλίνο χαιρέτισε τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς τη στιγμή που στο εσωτερικό της Ρωσίας εφαρμόζει την ρωσική εκδοχή της πολιτικής της λιτότητας σε συνθήκες που επιτείνουν την οικονομική καταστροφή. Εμείς, ως αριστεροί, προσπαθούμε να παρουσιάσουμε την υποστήριξη προς τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα εντυπωσιακό παράδειγμα λαϊκής κινητοποίησης εναντίον της αντικοινωνικής λογικής των ελίτ, η οποία προς το παρόν είναι κοινή και στην Ρωσία και την Ε.Ε., παρά τη γεωπολιτική μεταξύ τους σύγκρουση.
  

Ο Ίλια Μπουντράιτσκις είναι Ρώσος ιστορικός, μέλος της συντακτικής ομάδας του Openleft.ru και του Moscow Art Magazine.

Ίλια Μπουντράιτσκις στο International Viewpoint

Ίλια Μπουντράιτσκις στον ιστότοπο Former West






    
Αναστάς Βαγγέλι (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Πολωνία): «Ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα πολύ κακό σενάριο».
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει μια τεράστια πρόκληση τους μήνες που έρχονται. Με δεδομένη τη δυσμενή θέση εκκίνησης και την πίεση που δέχεται στις διαπραγματεύσεις από τους πιστωτές, θα ήμουν αχάριστος αν είχα εξαιρετικά υψηλές προσδοκίες ή αν ήμουν υπερβολικά επικριτικός, ειδικά από μακριά. Τούτου λεχθέντος, στο πλαίσιο της παγκόσμιας Αριστεράς - συμπεριλαμβανομένης και της αριστεράς στη «Μακεδονία» - δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το τι αποτελεί επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάλογα με το ποιον θα ρωτήσεις θα ακούσεις τα πάντα: το Grexit, η αναδιάρθρωση του χρέους, ένα λίφτινγκ του καθεστώτος, θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιτυχίες. Κατά τη γνώμη μου, είναι σημαντικό για τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί τη βασική γραμμή που ασπάζονται εκατομμύρια των υποστηρικτών του, και αυτή είναι ο τερματισμός της πολιτικής της λιτότητας. Πέρα από αυτό, η επιτυχία του εξαρτάται από τη διατήρηση της ενότητας και της σύσφιξης των σχέσεων του με άλλα αριστερά κινήματα και κόμματα. Έτσι μπορεί να εξισορροπήσει την επιρροή του δεξιού συνεργάτη του στον κυβερνητικό συνασπισμό, και να εκπληρώσει την υπόσχεση να καταπολεμήσει το άδικο οικονομικό σύστημα και τη διαφθορά. Αλλά το πιο σημαντικό, να κάνει την Ελλάδα ένα πιο ανθρώπινο μέρος για εκείνους που ζουν εκεί. 
2. Και πάλι, υπάρχουν διάφορες απόψεις για το τι μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία: πολλοί ακτιβιστές ανησυχούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραμείνει πιστός σε ένα συγκεκριμένο σύνολο αρχών και μια συγκεκριμένη ιδεολογία και θα θεωρήσουν οποιονδήποτε συμβιβασμό ως «προδοσία», ως αποτυχία. Ωστόσο δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα στην πολιτική. Για μένα, το χειρότερο σενάριο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει την εκλογική του στήριξη και χάσει πρόωρα την εξουσία, φέρνοντας την Ελλάδα σε χειρότερη κατάσταση. 
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα είδος terra incognita, καθώς δεν υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις για σύγκριση σε παγκόσμιο επίπεδο. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, έχει επιδείξει ισχυρή θέληση να ακολουθήσει τις αρχές και τις ιδέες του. Αυτό είναι λόγος που πρέπει να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για το έργο του, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. 
4. Η νίκη ενός αυθεντικά αριστερού κόμματος σε μια γειτονική χώρα, αποτελεί σίγουρα ενδυνάμωση για την αριστερά στη «Μακεδονία». Με τον ερχομό του στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει το στερεότυπο ότι η θέση της Αριστεράς είναι στο περιθώριο. Επιπλέον, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τερμάτισε το εδραιωμένο δικομματικό μοντέλο των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, το οποίο κάνει πολλούς πολίτες της Δημοκρατίας της «Μακεδονίας» - όχι μόνο αριστερούς - να ελπίζουν ότι και το δικό μας δικομματικό μοντέλο, των VMRO-DPMNE/SDSM, μπορεί να πάψει να υφίσταται. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι περιοριστικοί παράγοντες που οριοθετούν τις θετικές επιδράσεις της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτον, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι ειδικοί τείνουν να αναλύουν την ελληνική πολιτική μόνο μέσα από το πρίσμα της διαφωνίας σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας μεταξύ πγΔΜ και Ελλάδας, και μέχρι στιγμής φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το θεωρεί ως προτεραιότητα. Επίσης, πολλοί ακτιβιστές ανησυχούν βαθύτατα για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ - μια ενδεχόμενη αποτυχία θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την εμπιστοσύνη στις αριστερές ιδέες, και θα μπορούσε να αντιστρέψει τον ενθουσιασμό που γεννήθηκε από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αναστάς Βαγγέλι, κοινωνιολόγος από την πρ. Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, μεταδιδακτορικός ερευνητής, ζει στην Πολωνία.    Academia.edu papers - AnastasVangeli

  




Η συντάκτρια του LeftEast Άντελα Γκιόργκιοσκα
   
Η Άντελα Μαρία Γκιόργκιοσκα απο την πΓΔΜ είναι διδακτορική φοιτήτρια (Marie Curie) με έδρα τη Ρώμη, με ερευνητικό αντικείμενο θέματα κοινωνικής αναπαράστασης και επικοινωνίας, κοινωνικής αλλαγής, ανθρώπινων δικαιωμάτων και δικαιοσύνης, σύγχρονης ριζοσπαστικής πολιτικής και διαχείρισης κρίσεων.





 
Το LeftEast (www.criticatac.ro/lefteast) είναι αγγλόγλωσσος ιστότοπος αριστερής κριτικής και άποψης. Δημιουργήθηκε από νεαρούς κοινωνικούς επιστήμονες χωρών των Βαλκανίων, της Κεντροανατολικής και της Ανατολικής Ευρώπης, μέλη αριστερών κινημάτων ή κομμάτων. Πολυφωνικό, ανοιχτό, αποτελεί σημείο αναφοράς για όποιον θέλει να έρθει σε επαφή με κινήματα στις πρώην «λαϊκές δημοκρατίες». Είναι μέλος του ρουμανικού CriticAtac