Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Τζιάννι Πιτέλλα: Προσφυγική κρίση - Το κόμμα «Εναλλακτική Πρόταση για τη Γερμανία» (AfD) είναι κίνδυνος για όλη την Ευρώπη

© Der Spiegel - Gianni Pittella: Flüchtlingskrise: Die AfD ist eine Gefahr für ganz Europa,  29.01.2016
Μια συνέντευξη στον Markus Becker
  
Η Ιταλία και η Γερμανία είναι στα μαχαίρια για την κρίση των προσφύγων. O Gianni Pittella, πρόεδρος της Ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επιρρίπτει την ευθύνη για την άνοδο των δεξιών λαϊκιστών στην πολιτική της λιτότητας του Βερολίνου.
   
SPIEGEL ONLINE: Kύριε Πιτέλλα, ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι επικρίνει έντονα την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και την κατηγορεί για ηγεμονική πολιτική στην ΕΕ. Είναι προβληματική η σχέση του με την κυρία Μέρκελ ή μήπως η στάση του κ. Ρέντσι έχει να κάνει περισσότερο με τους εκλογείς του στην Ιταλία;
Gianni Pittella: Όχι, δεν είναι κακές οι σχέσεις τους. Όμως τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε τώρα, δεν επιτρέπεται να τις συζητούν μόνες τους η Γερμανία με τη Γαλλία. Χρειαζόμαστε ευρωπαϊκές λύσεις, ιδίως για την κρίση των προσφύγων. 
Το πολιτικό μήνυμα των ριζοσπαστών της Δεξιάς AfD - Pegida
SPIEGEL ONLINE: Ο Ρέντσι αρνείται να καταβάλει το μερίδιο της Ιταλίας στα 3 δις € συνολικά, τα οποία έχει υποσχεθεί η ΕΕ στην ​​Τουρκία ως συμβολή για την αντιμετώπιση της κρίσης των προσφύγων. Θέλει πρώτα μια χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας, έτσι ώστε η Ιταλία να μπορεί να αυξήσει το δημόσιο έλλειμμά της για να δαπανήσει περισσότερα χρήματα. Είναι αυτό ιταλική ιδέα για μια ευρωπαϊκή λύση;
Pittella: Η ιστορία αυτή, ότι ο Ρέντσι επιχειρεί εκβιασμό ή ότι θέλει να συνδυάσει το μεταναστευτικό με την οικονομική κατάσταση της Ιταλίας, απλά δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Η Τουρκία είναι ένα καλό παράδειγμα: Η ιταλική κυβέρνηση θέλει να ξέρει για ποιο σκοπό ακριβώς θα δοθούν αυτά τα χρήματα. Ο Ρέντσι ποτέ δεν είπε στην ΕΕ, «θα δώσω τα χρήματα για την Τουρκία μόνον αν μου δώσετε μεγαλύτερη οικονομική ευελιξία ή χαλαρώσετε την πολιτική της λιτότητας». 
  
SPIEGEL ONLINE: Δεν έχει σχέση η προσφυγική κρίση με την δημοσιονομική πολιτική της ΕΕ;
Pittella: Και βέβαια έχει. Η ενίσχυση των ριζοσπαστικών αριστερών και δεξιών στην Ευρώπη οφείλεται όχι μόνο στην κρίση των προσφύγων, αλλά κυρίως στις πολιτικές της λιτότητας που ακολουθούνται εδώ και χρόνια. 
  
SPIEGEL ONLINE: ...οι οποίες επιβλήθηκαν κυρίως από την καγκελάριο Μέρκελ, ενάντια στην αντίσταση των χωρών της Νότιας Ευρώπης, προπάντων.
Pittella: Αυτή η πολιτική προκάλεσε αύξηση της ανεργίας και αποδυνάμωσε ακόμη περισσότερο τα πιο αδύναμα τμήματα των κοινωνιών. Εάν ως Ευρώπη θέλουμε να αντιμετωπίσει την μετανασευτική κρίση με λογικό τρόπο, δεν επιτρέπεται να δίνουμε στα ριζοσπαστικά κινήματα και άλλη τροφή για την προπαγάνδα τους. Το βλέπουμε αυτό και στη Γερμανία, για παράδειγμα, με τη μορφή του κόμματος Εναλλακτική Λύση για τη Γερμανία (AfD). Είναι μια απειλή όχι μόνο για τη Γερμανία, αλλά για όλη την Ευρώπη.

«Μια Ευρώπη χωρισμένη με εσωτερικά σύνορα θα ήταν ένα δηλητηριασμένο δώρο»

SPIEGEL ONLINE: Δεν φαίνεται να πλησιάζουμε σε μια κοινή ευρωπαϊκή προσέγγιση για το πρόβλημα των προσφύγων. Αφού όμως δεν είναι επαρκώς διασφαλισμένα τα εξωτερικά σύνορα του χώρου Σένγκεν, δεν μοιάζει λογικό από τη σκοπιά των επιμέρους χωρών να κλείνουν τα σύνορά τους;
Pittella: Αναρωτιέμαι πώς τους ήρθε η ιδέα ότι το κλείσιμο των εσωτερικών συνόρων της ΕΕ μπορεί να λύσει το πρόβλημα των προσφύγων! Ούτε που τολμώ να φανταστώ μια τέτοια κατάρρευση της συμφωνίας του Σένγκεν. Ακόμη και άν παραβλέψουμε άλλες συνέπειες, οι οικονομικές επιπτώσεις και μόνον θα ήταν τεράστιες. Θα μας κόστιζε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο. Έχουμε επίσης ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας. Δεν μπορούμε να τους κληροδοτήσουμε μια Ευρώπη χωρισμένη με εσωτερικά σύνορα. Θα τους δίναμε ένα δηλητηριασμένο δώρο.
  
SPIEGEL ONLINE: Για την προστασία των εξωτερικών συνόρων του Σένγκεν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει χρησιμοποιήσει την υπηρεσία προστασίας των συνόρων Frontex στο έδαφος κρατών-μελών της Ένωσης ακόμη και ενάντια στη βούληση τους, εάν χρειαστεί. Αυτό θα προϋπέθετε ότι τα κράτη- μέλη παραιτούνται από ένα σημαντικό μέρος της κυριαρχίας τους. Εναι η Ιταλία έτοιμη να το κάνει;
Pittella:  Η Frontex δεν θα αντικαταστήσει τις εθνικές αρχές, ούτε θα αναλάβει δικές τους υπευθυνότητες, αλλά μόνον θα συνεργάζεται μαζί τους και θα τις υποστηρίζει. Αν έχουμε τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων Σένγκεν, καταγράφουμε τους μετανάστες και εφαρμόσουμε το σύστημα ανακατανομής τους σε όλα τα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ, τότε ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος θα έχει επιλυθεί. Το 1,5 εκατομμύριο μετανάστες δεν αποτελεί εισβολή σε μια Ένωση που έχει 500 εκατομμύρια ανθρώπους. Θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό το πρόβλημα πολύ εύκολα. Αλλά για να το κάνουμε χρειαζόμαστε τη συνεργασία όλων των κρατών-μελών. 
SPIEGEL ONLINE: Ακόμη και αν όλα αυτά γίνουν, θα επουλώσουν μόνον τα συμπτώματα. Τι πρέπει να κάνει η ΕΕ για να λυθεί πραγματικά το πρόβλημα των προσφύγων;
Pittella: Υπαρχουν τρία σημεία. Πρώτον, χρειάζεται ένας διεθνής συνασπισμός για τη Συρία, στον οιποίοι θα συμμετέχουν η ΕΕ, οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και οι δυνάμεις που δρούν στην περιοψή, όπως το Ιράν, οι χώρες του Κόλπου και η Ρωσία. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το «Ισλαμικό Κράτος». Αυτός είναι ο καρκίνος, ο κοινός εχθρός, και πρέπει να τον νικήσουμε. Το δεύτερο σημείο είναι η Λιβύη. Εκεί βασιλεύει το απόλυτο χάος. Εδώ πρέπει να προβληματιστούμε ακόμη και για μια στρατιωτική επέμβαση, υπό την προϋπόθεση ότι θα την εγκρίνουν τα Ηνωμένα Έθνη και θα την ζητήσει η κυβέρνηση της Λιβύης. Τρίτον, χρειαζόμαστε μια συνολική στρατηγική για την Αφρική. Οι κοινωνικές συνθήκες σε ορισμένες χώρες είναι τόσο κακές, ώστε δημιουργούν όλο και περισσότερους πρόσφυγες, οι οποίοι μετά περνούν την Μεσόγειο και έρχονται στην Ευρώπη. 
  
SPIEGEL ONLINE: Χρειάζεται λοιπόν η ΕΕ έναν υπουργό εξωτερικών, έναν υπουργό άμυνας και έναν υπουργό αναπτυξιακής βοήθειας;
Pittella: Θα τους ήθελα πάρα πολύ. Όμως ας είμαστε ρεαλιστές: αυτό δεν θα γίνει αύριο το πρωί. Και μέχρι να γίνει, θα πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να εργαζόμαστε στην ΕΕ με κοινή εξωτερική πολιτική. 
Ο Gianni Pittella είναι πρόεδρος της Ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαïκό Κοινοβούλιο. Στα 24 χρόνια του εκλέχθηκε στην ιταλική Γερουσία και το 1999 στο Ευρωπαïκό Κοινοβούλιο, του οποίου ήταν αντιπρόεδρος από το 2009 έως το 2014. Τον Ιούνιο του 2015 έγινε προσωρινά πρόεδρος του, ως διάδοχος του Martin Schulz. Όταν ο Schulz επενκελέχθηκε πρόεδρος του ΕΚ, ο Pittella ανέλαβε το ρόλο του προέδρου της Σοσιαλδημοκρατικής ομάδας.
Βόλφγκανγκ Μύνχάου: Ο αργός μαρασμός της Ευρώπης. «Όχι με βρόντο, αλλά μ' έναν λυγμό»



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις 2013 - 2022

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται

Το δημοκρατικό αίτημα των καιρών: Το δίκιο των νέων γενεών και των γενεών που έρχονται
Χρίστος Αλεξόπουλος: Κλιματική κρίση και κοινωνική συνοχή

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:<br>Αντρέϊ Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι
Πως η αγάπη επουλώνει τη φθορά του κόσμου

Danilo Kiš:

Danilo Kiš:
Συμβουλές σε νεαρούς συγγραφείς, και όχι μόνον

Predrag Matvejević:

Predrag Matvejević:
Ο Ρωσο-Κροάτης ανιχνευτής και λάτρης του Μεσογειακού κόσμου

Azra Nuhefendić

Azra Nuhefendić
Η δημοσιογράφος με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις, γράφει για την οριακή, γειτονική Ευρώπη

Μάης του '36, Τάσος Τούσης

Μάης του '36, Τάσος Τούσης
Ο σκληρός Μεσοπόλεμος: η εποχή δοσμένη μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου - συμβόλου

Ετικέτες

«Γενιά του '30» «Μακεδονικό» 1968 1989 αειφορία Ανδρέας Παπανδρέου αντιπροσωπευτική δημοκρατία Αριστοτέλης Αρχιτεκτονική Αυστρομαρξισμός Βαλκανική Βαρουφάκης βιοποικιλότητα Βρετανία Γαλλία Γερμανία Γκράμσι Διακινδύνευση Έθνος και ΕΕ Εκπαίδευση Ελεφάντης Ενέργεια Επισφάλεια ηγεμονία ΗΠΑ Ήπειρος Θ. Αγγελόπουλος Θεοδωράκης Θεσσαλονίκη Θεωρία Συστημάτων Ιβάν Κράστεφ ιστορία Ιταλία Καντ Καρλ Σμιτ Καταναλωτισμός Κεντρική Ευρώπη Κέϋνς Κίνα Κλιματική αλλαγή Κοινοτισμός κοινωνική ανισότητα Κορνήλιος Καστοριάδης Κοσμάς Ψυχοπαίδης Κράτος Πρόνοιας Κώστας Καραμανλής Λιάκος Α. Λογοτεχνία Μάνεσης Μάξ Βέμπερ Μάρξ Μαρωνίτης Μέλισσες Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης Μέσα Ενημέρωσης Μεσόγειος Μεταπολίτευση Μιχ. Παπαγιαννάκης Μουσική Μπερλινγκουέρ Νεοφιλελευθερισμός Νίκος Πουλαντζάς Νίτσε Ο τόπος Οικολογία Ουκρανία Π. Κονδύλης Παγκοσμιοποίηση Παιδεία Πράσινοι Ρήγας Ρίτσος Ρωσία Σεφέρης Σημίτης Σολωμός Σοσιαλδημοκρατία Σχολή Φραγκφούρτης Ταρκόφσκι Τουρκία Τραμπ Τροβαδούροι Τσακαλώτος Τσίπρας Φιλελευθερισμός Φιλοσοφία Χαλκιδική Χέγκελ Χριστιανισμός Acemoglu/Robinson Adorno Albrecht von Lucke André Gorz Axel Honneth Azra Nuhefendić Balibar Brexit Carl Schmitt Chomsky Christopher Lasch Claus Offe Colin Crouch Elmar Altvater Ernst Bloch Ernst-W. Böckenförde Franklin Roosevelt Habermas Hannah Arendt Heidegger Jan-Werner Müller Jeremy Corbyn Laclau Le Corbusier Louis Althusser Marc Mazower Matvejević Michel Foucault Miroslav Krleža Mudde Otto Bauer PRAXIS International Ruskin Sandel Michael Strauss Leo Streeck T. S. Eliot Timothy Snyder Tolkien Ulrich Beck Wallerstein Walter Benjamin Wolfgang Münchau Zygmunt Bauman

Song for the Unification (Zbigniew Preisner -
Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube

Song for the Unification (Zbigniew Preisner - <br>Elzbieta Towarnicka - Kr. Kieślowski) - youtube
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον...
Ἡ ἀγάπη ...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει...
Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα·
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη (προς Κορινθ. Α΄ 13)

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»

Zygmunt Bauman: «Ρευστές ζωές, ρευστός κόσμος, ρευστή αγάπη»
«Είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξος»

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας
«Χριστούγεννα με τον Κοκκινολαίμη – Το Αηδόνι του Χειμώνα»

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι

Ψηλά στην Πίνδο, στο Περτούλι